Szilágyi Sándor szerk.: Erdélyi Országgyűlési Emlékek 21. 1692-1699 (Budapest, 1898)
Függelék
desideratae eiusdem domini comitis ad nos dimissionis adque instantias suas humillimas clementissiniae resolutionis. Hanc dum intentionem nostram publicam deputati expeditores sequentis diei matutinis horis exequi satagebant, emisit ad eorum singulos dominus comes de Bethlen suorum cancellaristarum duos suis denuncians verbis : Prohibere se protestando literarum expeditionem, antequam in consessu nostro iterato decidatur, cui exaratio literarum illarum ex officio competat. Quam prohibitoriam protestationem confestim deputati nobis referentes, animo certe turbatissimo eam percepimus, causamque eiusdem pro et contra ruminantes, quidve porro facto sit opus disquirentes, vidimus earn avitae libertati nostrae ac complurimis praxibus conformem non esse, proinde neque attendendam, sed expeditionem liberam decretam executioni mandandam. Admotis postea statim deliberate labori manibus laborarunt in consessu publico personae ad perficiendum opus deputatae, dum interea duo cancellistae, illi, qui erant prohibitions instrumenta hinc atque inde latitando a tergo nostri uniuscuiusque personam, qui consessui aderant, curiose observabant, nominaque in papyruni coniectabant. Quam veluti inusitatam actitationem, postquam quidam ex nobis observassent, detecta scriptitatione tanquam inaudita, dolo pleno nec proinde tolerabili, obiurgati scriptitantes ferventeque motu vix quin in flagranti pro demerito exciperentur, dum sui domini mandatum in sui excusationem trepidantes obtenderent e medio nostri discedere iussi inque instanti ab excelso gubernio postulatum, ut confestim ad reddendam facti rationem sisterentur, dareturque nobis competens satisfactio. Ad quod postulatum nostrum excelsum gubernium '(quod quid in consessu nostro actum fuerit adliuc ignora verat) se causam revisurum, proque iustitia dirempturum promisit. Mox vei-o disvadentibus potioribus excelsi gubernii consiliariis, ipse dominus conies Nicolaus de Bethlen cum illis suis duobus scribis in nostri grémium accedens; exprobrare nobis tractamentum suorum scribarum odiosissime ac cum conteniptu nostri incipit, tidenter suum ipsos executos nundatum protitetur, se eapropter eorum evictorem sistit apprehensionem ratione carentem miratur, quid enim intersit nomina honestoruni hominum connotare? Caeteroquin se indigere nostris nominibus protitetur nos etiam imposterum singulos visuros, non se sine causa nomina nostra connotasse, nec non debere tingere scrupulos, futuros autem scrupulos, quos Deus et caesar sint dirempturi, quae et similia tali dicebantur strepitu, ut quid omnino in specie portendat nemo
