Szilágyi Sándor szerk.: Erdélyi Országgyűlési Emlékek 11. 1649-1658 (Budapest, 1886)
24. fejezet: 1649-1657 - Törvények és okiratok
nemzetből állókat városokban piacidé befogadni, bázoknépeket javokkal együtt oltalmazni minden szaczoltatás nélkül tartozzanak, semmi szín és praetextusok alatt azokat jovokban meg ne károsítsák, se ellenségeknek ki ne adják, annak idejében kimenő vagy jovokat kivivő szándékokban meg ne akadályozzák és egyébaránt is mint igaz hazafiaikoz illik minden atyafiúi szeretettel legyenek az több natiokboz is. Mindezeket penig sub poena in contractu a. 1637. specificata tartozzanak praestalni, reliquis autem conditionibus in litteris contractualibus specificatis in vigore relictis. Ad quae praemissa et praemissorum singula firmiter et inviolabiliter (salvis conditionibus praedeclaratis permanentibus) observanda et praestanda eaedem partes sese obstrinxissent et obligassent, prout obstrinxerunt et obligaverunt, imo consensus suos benevolos pariter et assensus praebuerunt et adhiberunt nostri in conspectu, harum nostrazum vigore et testimonio litterarum mediante. Datum in civitate nra Medgyes die 29 mensis Oct. a. d. 1650. Coram magistro Ambrosio Verös (P. H.) illmi dni dni principis Transylvaniae protbonotario mpa. (Eredetije a vörösvári levéltárban capsa 29, fasc. 25. nr. 1.) IX. A Bécsbe küldött követek tárgyalásai, a) 1650. sept. 14. — nov. 9. A sept. 1-i-hi válasz. Sacr. caes. regiaeque mtis dni dni nostri clmmi, benigna resolutio adeapuncta, quae nomine dni principis Transylvaniae, grosi Franciscus Bettlen de Keresd, eiusdem principisconsiliarius, aulae magister ac comes comitatus Albensis, et Joannes Horváth de Paloch secretarius, adsuam majestatem ab legát i, praelibatae suae mti exhibuerunt. Et imprimis quidem : Benigne contentam reddi suam mtem deuotione ilia, quam idem princeps erga eandem comprobare et continuare contendit, quem vicissim sua sacr. m tas uti clementer assecuratum esse voluit de benigna et prona sui inclinatione, ita et de efficaci voluntate impendendi eidem omnem, iuxta contenta diplomatis, convenientem satisfactionem. Neque recordari hucusque intervenisse quorumpiani obliquas informationes, quibus occasio et ansa praebita fuisset,