Fraknói Vilmos és Károlyi Árpád (szerk.): Monumenta Hungariae Historica 3. Monumenta Comitialia regni Hungariae 10. 1602—1604 (Bp., 1890)
I. A POZSONYI ORSZÁGGYŰLÉS 1602. MÁRCZIUS- ÉS ÁPRILISBAN.
1602. FE B RU ÁBIUS 16. 29 totius Christianitatis bono, et permansioni perafflictissimarum regni huius Hungáriáé reliquiarum derogetur. (Egykorú példány az udv. kam. levéltárban.) III. 1602. Február 16. Országgyűlési, előterjesztés. A tergo: Ungerische Landtags-Propositiou. De anno 1602. Sacra Romanorum imperatoria, Hungariaeque et Eoheniiae regia Mattas dominus noster clementissimus divina dispositione rerum gubernio praesidens, sicuti providus navis moderátor, priusquam portu egressus in altum solvat, omnibus rebus ad prosequendam navigationem necessariis navem instruit et qiioad eins fieri })otest, armat, ut non moram solum navigationis, sed tempestatis etiam iniurias sustiuere possit et tandem mari ac ventis sese committit, ita Mattas sua in excelso sublimitatis fastigio pro salute universalis reipublicae ad clavum quasi iu excubiis posita animadvertens, pro muueris sui ratione sibi omnino incumbere tanquam e specula, non quae ante pedes modo sunt videre, sed futura etiam prospicere, mentisque acie undeqnaque versa, dum navis salva est, ne evertatur, sedulo providere et fluctuantem bellorum tempestatibus pátriám armis defendere atque ab interitu vindicare et in portum tandem optatae quietis collocare. Idcirco ob oculos posito et diligenter considerato praesenti rerum et temporum statu etsi capta non ita pridem dei opt. max. beneficio Alba Regali et validissimo hostium exercitu exigua christianorum militum manu partim profligato, partim fugato, aliisque compluribus non levis momento fortalitiis ex faucibus hostium ereptis non infeliciter hactenus belli geratum, viribusque hostium non leviter derogatum esse videatur, ob partam tamen victoriam neutiquam insolescendum, sed potius omnem rei feliciter gestae successum non humanae potentiae aut providentiae sed divinae solummodo gratiae atque bonitati acceptum, ferendum et quorsum praesens felicitas evasura sit, pie et caute expectandum censet; cum fortuna vitrea videatur et cum maximé splendescit, frangi soleat ac quo maiori gradu extollitur, eo proxi-
