Fraknói Vilmos (szerk.): Monumenta Hungariae Historica 3. Monumenta Comitialia regni Hungariae 3. 1546—1556 (Bp., 1876)
III. A NAGYSZOMBATI ORSZÁGGYŰLÉS 1547. Deczemberben.
1547. DECZEMBK HBEN. 133 Articulus III. Cum autem constet Maiestati suae, antea quoque temporibus induciarum Tliurcas et arces aliquot occupasse, et vastitatem maguam fecisse in regno, videanturque plane sub bis iuduciis reliquum hoc quod regni est, omnino velle opprimere : Ordines et Status regni supplicant Maiestati suae humilime, dignetur loca tinitima, ultra citraque Danubium, necessariis ubique praesidiis firmare, ut pertidorum hostium conatus retardari, atque ipsi fideles Maiestatis suae defensi esse possint. Articulus IV. Quod vero Maiestas Regia hortatur eosdem fideles suos, ut depositis mutuis simultatibus pacem et amicitiam inter se amplectantur, desinantque alere inter se discordiae fomites, ex quibus oppressiones miserorura subditorum, atque hinc gravior in dies summi dei vindex ira procedit: agunt Ordines et Status regni Maiestati suae gratias immortales, de huiusmodi benigna et paterna admonitione, planeque at'fiirmant, huiusmodi mutuas discordias, non.minus forte quam vim liostilem regnum in liunc, in quo est, statum atTlictum produxisse. Ideoque ad placandam summi Dei iram, reconciliatione, mutuaque et sincera animorum coniunctione opus esse affirmant. Sed quoniam ita apud nonnullos licentia iam longo usu, diuturnaque impunitate increbuit, ut 11011 facile monitis atque adhortatione in melius vérti possit, sed vi atque armis debeat coerceri; probatur magnopere Ordinibus et Statibus regni, ut Maiestas sua, quemadmodum benigne offert in legatione sua, dum ipsa per se venire, atque inter fideles suos iam tandem in üngaria persistere (cuius praesentia confusa et perturbata cuncta facile componet) poterit, modum et facultatem tribuat, tum generali, tum supremo Capitaneis suis, ut cum gentibus et aliis bellicis apparatibus ad id necessariis, quas Maiestas Regia penes ipsos Capitaneos debet alere continue, non solum hostes repellere a finibus, verum etiam re ipsa tan-
