Pokoly József szerk.: Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. IX. Budapest 1910.

II. Adatok a dunántúli reform, egyházkerület történetéhez.

Opposita fuerunt ipsis, ab hisque quaesita. 1. Utrum humana natura in unione, facta sit aequalis divinae? Negarunt. 2. Filius Dei illud-ne communicavit humanae suae naturae, quod ipsi proprium est qua filius, vei qua Deus? Si posterius sequitur trium personarum incarnatio. Communicationem enim idiomatum, sequitur communicatio essentiae. Si prius: sequitnr ubiquitatem non esse communicatam carni. Ea enim non est proprium filio qua filius, sed quam Deus. 3. Id quod est idioma divinae naturae, non estdonumrespectu humanae naturae. Atqui esse ubique est idioma etc. Ergo etc. 4- In verbis coenae vocabulum: comedite, et respectu panis, et respectu corporis Christi, utrum in eadem propria et nativa significatione sumatur (affirmabat Joachimus) si sic: sequitur capernaismus, si non sequntur calvinismus, hoc est orthodoxa sententia Laudetur Deus, per Domini nostri Jesu Christi, haue diseeptatiunculam habuimus sat plausibilem, et feli eis exitus. Exclamarunt enim, se nunquam talia de nostra doctrina audivisse, alterius se de ea opinionis fuisse, se veritate huic, quod opponant, nihil habere. Laeti agnoverunt veritatem, maximé Ottho et Joachimus, gratias agentes Deo, quod ipsos agnitione véritatis illustrare fuerit dignatus. Rogavit nos omnes Joachimus, ut pro ipso Deum oraremus, ut contra furores satanae quibus iam esset factus obnoxius, in agnita veritate, usque ad finem ipsum perseverare facérét. Confirma domine quod operatus es in nobis. Reverendus dominus Andreas Hidegkúti, de lapsu suo, quem non ex destinata malitia, sed fortuito incurrerat, Deum et ecclesiam, cum magno flectu et gemitibus, provolutus ad genua, sibi reconciliavit. Duravit synodus triduum integrum. Absölutis rebus nostris, synodum clausimus invocátione Spiritus Sancti et praecibus. Legatio ad Magnifieos Szetsios. Finita synodo, legationem nobis, in causa domini Briccii, a synodo impositam obituri, 30. die Augusti, Venerabilis Dominus superintendens, et ego (t. i. a jegyzőkönyv író Kanizsai Pálfi János) venimus in Sanctum Georgium, ad aedes parochiales domini Briccii. Sequenti, hoc est 31. di Augusti descendimus in Murai Szombat, ad fratres Magnifieos Szetsios de Rima Széts, Nicolaum scilicet, Michaelem, et Stephanum, apud quos tridui moram nexuimus. Ob invidiosam enim insusurrationem pastoris