Stromp László szerk.: Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. III. Budapest 1904.

3. Pathay István, Kanizsai Pálfi János, Alvinczi Péter, Csatári György, Samarjay János, Csene Péter és Pécselyi Király Imre ref. papok levelei 1620—1636. (Thúry Elemér)

riae inferiores, ad magnificos Perenios sese conferat, Qui ubi suae illius intentionis telam pertexere exorsus fuerit, tanto tui visendi flagrat desiderio ut sperem ipsum se temperare non posse, quin recta ad te contendat, tuosque canos desiderabiles filiali obsequio et reverentia salutet. Venerandus etiam dominus Petrus Briccius senior, in pago quodam triviali Sabariae vicino, Narai vocato, vitám viduam inopiae et infirmitatum insultui quandoque expositam, vivit. De filiorum tuorum piissimo Jeremia Pathay, praeter tristia ipsius lata, quid scribam, certi nihil habeo. Sanus ille praeterita hyeme, domo sua, Domini sui mandato coactus, Viennam ascenderat, cumque ibidem moraretur, morte improvisa est miser interemptus, cuiusnam generis morbi violentia fuerit suffocatus, nullus est, qui pro certo referre sciat. Quidam ipsum Viennae cum Papistis quidusdam de religione contentionem habuisse, ex eoque tabida acconiti exicialis virulentia inescatum, eque medio sublatum, opinantur et suspicantur. Illud in ipso miserabile exstitit spectaculum, deplorandumque humanae miseriae exemplum, quod Vienna corpus eius exanime, rustico eoque vili in cumi, arrido foeno obtectum, tam rigido et saevo hyemis in algore, ut totum in glacies quasi obriguerit, et congelaverit, domum ad suos deductum et reportatum fuisse feratur; cuius infelix familia, quae maritum suum sanum ante aliquot dies dimiserat, quod tam miserando in schemate, praeter opinionem reportaretur, tam tristi spectaculo consternata, deliquiumque animi passa, qualiter sese gesserit, faciliu smens cuiusque cogitaverit, quam lingva aut penna, quantumvis velociter currens, expresserit. Sic Deus ille tuis commiscet tristia laetis. A puero, qui te pavit ad usque senem. Sagittae quidemj sunt istae, et sane satis atroces et truces, verum ex dulcibus Dei patris manibus excussae et emissae, qui filium, quem diligit, castigat, suosque ideo corripit, ne cum hoc mundo nequam condemnemur, et pereant. Reverendus Nicolaus Kötél, quo in ministeriali stadio nemo nostrum plures annos cucurrit, in ecclesia Csöglyeiensi iam bono cum Deo, cursum suum feliciter consummavit, exque luctuoso huius vitae exilio, in coelestem pátriám reductus et receptus est. Celebris ecclesia Papensis, laudetur Deus, sub iugo pálmáé, de more virentis, pene vernaliter viret. Civitati ipsi, duplici iure, capitaneatus nempe supremi, et domini terrestris, magnificus dominus Ladislaus Csákius,romanae catholicae religioni addictus, praesidet, inque arce, suo a latere, Jesuitam cognomine Kecskeméthium, alitque, fovetque, qui tarnen eius ecclesiae membrorum nullum adhuc, quod ego scirem astutia sua, a simplicitate ea,