Stromp László szerk.: Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. II. Budapest 1903.

1. Ág. hitv. ev. zsinatok a bécsi béke előtt. (Thury Elemér) - VII. Eperjesi zsinat 1593 (a Kalvinizmussal vádolt Mylius János lőcsei rector vizsgálata ügyében)

non posse, propter legatos, qui domum redire properant. Sed cum frustra moneretur ea de re Mylius iubetur récédére, ut sit maior libertás dicendi sententias de actis ipsius. De hinc quaerit senior censuras singulorum tam ecclesiasticorum, quam politicorum, quid statuendum sit de Mylio, an ex actis praecedentibus possit statui eum esse confessionis nostrae vel alterius *? an item non teneatur in tanta re categoricum dare responsum ? Inter consultandum interrogatus primus assessor M. Mannus, respondet eum a confessione nostra omnino dissentire et interrogatum debuisse directum dare responsum M. Platnerus seorsim interrogatus, idem asseruit, quod in articulis propositis debuerit dare categoricum responsum. M. Sauterus: ego ex Mylio non audivi categoricum responsum, Idem responderunt M. Trosterus

1 et Sturmius, eum debuisse categoricum responsum dare. Jacobus Wagnerus: dixit, inquit, ante responsiones et allegata esse meros cothurnos. Sic consequenter Jacob Orynaeus, M. Nicolaus Erharti et alii dicunt se nondum audivisse categoricum, quod omnino teneatur dare responsum. Inter hos Joannes Faber etiam dixit, interrogatus. Placuisset, inquit si categoricum dedisset responsum. Politici iussi suum proferre iudicium, censurae ecclesiasticorum totum committunt negotium, eo, quod haec certamina non omnia per omnia intelligant.

2 Senior suum referendo iudicium ait: Es sind seine, Mylii Antwortungen lautere Calvinischc und Zwinglische Umbschweiffe. Legi enim haec et similia, quae Mylius produxit, in Pecelio, Beza et aliis

: Erführet vns in disputationem, cui triduum non sufficeret. So ist nun die Frage, ob man von allen strittigen Articuln von Puncten mit ihm sich unterreden soll, oder nicht? Politici, et imprimis D. Blofisius respondet: Wo er nicht categorice respondint,

;! so erkennen wir ihn nicht richtig. Hic senior vult legere ex 2. Tom. Witt. Epistolam Lutheri, ad Albertum, ducem Brussiae Margraffium Brandenburgicum, in qua Lutherus causas allegat, cur non sit multum disputandum cum phanaticis. Sed politici propter angustiam temporis nunc eam audire recusant, seque referunt ad confessionem suam, quam etiam legi volunt publice. Senior approbat publicam lectionem confessionis harum civitatum. Vult autem scire, quomodo ex hac sola clandestini Calvinistae agnoscendi sint, cum et illi hactenus ei subscripserint ut testatur inter alia 1 M. Tösterus = Trösterus

; — 2 certamina non per omnia intelligant ; — 3 categorisch respondiret.