Stromp László szerk.: Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. I. Budapest 1902.

9. Kocsi Csergő Bálint „Narratio brevis de oppressa libertate Hungaricarum ecclesiarum" cz. müvének X—XI—XII.fejezete. (Balogh Elemér.)

elevare niteretur, in vádit eum praegrandi fuste, et in nudo corpore et capite crudelissime castigat ipsum. Ex hoc tempore modo impallescebat; modo vero supra consuetum rubore quodam in facie infiammabatur, et continuos capitis dolores sentiebat, accessionesque malignae Febris patiebatur. Introductus tandem in hospitalem domum Captivorum Neapolitanorum periculosius ad mortem usque conflictabatur. Ad mortem dispositus, gravissimas tentationes Sacrificuli Nosocomialis sustinet. Instante enim morte pestilentissimus ille Tentator magis ac magis premebat illum; adeo ut ad Reverendum Franciscum Otrokoczi,

1 tunc in hospitali domo praesentem, debuerit miser exclamare: Quare inquit, Mi Reverende Otrokocsi non adjuvas me in tam ardua pugna, vides enim quantum impetar a mortifero hoc Tentatore. Reverendo tarnen Otrokocsi non erat integrum, miserum juvare; erat enim a longinquo suo peculiari lecto catenis alligatus, neque praesente Sacrificulo aliquid inclamando, ipsum monere

2 audebat. Non absistit prius Sacrificulos, sed jam jam morti vicinus beatus Martyr, cum protestatione dicere cogebatur: Absistite, inquiebat, a me, et date mihi spatium moriendi. quia nunquam futurus sum Romano Catholicus, sed volo manere Evangelicus. Quamdiu vires sibi suppetebant, etiam in hac afflictione sua, devotis meditationibus vacabat; cum psallendo non posset, vocali sono repetebat varios Psalmos. Inter reliquos frequenter dicebat Psalmum XXIII. Jehova est Pastor meus, non possum egere. Et LXX. Jehova, in adjutorium meum intende. In agone constituto, ex indultu Medicináé Doctoris, adjungitur Reverendus Nicolaus Leporini. Hic orabat cum eo, et varias Meridationes Sacras ipsi praelegebat; simulque rogabat, quemnam praecipue locum Sacrae Scripturae pronunciandum vellet ? Moribundus inquit; Sic Deus dilexit, Mundum, ut Filium suum unigenitum daret, ut quisquis crediderit in Eum, non pereat, sed habeat vitám aeternam. Et hunc praeclarum locum ad exitum vitae repetebant,

3 specialemque ex eo sibi applicationem faciebat, inquiens: Ego credo in Unigenitum Dei Filium. E. ego habebo vitám aeternam. Sic praeparatus ad Mortem, violentia morbi superatus, Anno 1675. 5. Octobris sub ipsam Aurorám piacidé in Domino obdormivit. Corpus beati

4 Martyris per 4. dies in superficie terrae projectum jacuit, quarto tandem die, paulo ante occasum solis, per duos Turcas ex Xenodochio sublatum, duobosque gravis1 Otrokotsi; — 2 juvare; — 3 repetebat; — 4 Sancti.