Stromp László szerk.: Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. I. Budapest 1902.

9. Kocsi Csergő Bálint „Narratio brevis de oppressa libertate Hungaricarum ecclesiarum" cz. müvének X—XI—XII.fejezete. (Balogh Elemér.)

talem felicitatem cum insanabili vulnere conscientiae non mercabimur. Stephanus Simon Tornyai Servitor Capitanei Buccariensis, cum foetorem carceris non posset ferre saepius in foribus carceris constitit, et juramento suas minas coníirmabat, quod nisi Románam Fidem amplecterentur, nunquam in libertatém assererentur. Ad terriculamenta illius, licet saepius non liceret respondere, tarnen ut in tam praepostero fervore illius superbia confunderetur, addebant semel illud. Novit Deus suos ex tentatione eripere si Deo Gloriosum, nobis et Ecclesiae suae proficuum certo credimus nos etiam legitimis mediis liberatum iri: Sin minus ipsa mors in cujus umbram nunquam ita alte ac nunc dejecti jacemus, prope diem affutura est, ut finem nostris miseriis imponet. Accurrit etiam eo, commiserationem quandam, ut videbatur prae se ferens, sed semper obstructis naribus quidam Johannes Szontzi procurator Arcis Buccariensis. Ille per omnia sacra testabatur Captivos, vellent sibi parcere, et ex tam manifesto periculo sese subducere; conclusum enim esset,

1 quod nisi sese accomodarent, ibidem computrescere deberent. Huic etiam cum omni modestia respondent et dicunt sibi non esse integrum isto medio libertatém suam transitoriam venari: neque ulla tenus in se esse crudeles, cum non debeant corporis libertatém cum dispendio animae suae quaerere. Quanto enim plus praestat Anima corpore, tanto studiosius obligati sunt providere ne quid corpori parcendo, de salute et libertate animae imininuatur. Sed quod magis est dolendum, non tantum ab iis, quos sibi extraneos habuerunt, verum et ab ipsis, quibus nuper juncti, tarnen damnationis viam ingredi recusarunt, et de praesenti recusant, patiuntur et variis eorundem insidiis exponuntur: praeterquam enim, quod Rohatzius"

2 non erubesceret impudenter ad Bhimaszombathium

3 dicere, scorsum

4 evocatum, Quid inquam Rimaszombathi cum istis afflictionibus ? An putas te propter istas miserias in coelum evolaturum ? falieris profecto multum. Huic ita calumniandi

5 os obstruit Rimaszombathi. Ego quidem propter has afflictiones nihil mihi polliceor, niulto minus coelum ingredior, sed per unicum servatoris meritum ita mihi persuadeo sanctificatum iri has afflictiones, ut mihi sint viae hae afflictiones in coelum juxta illud, per multas afflictiones oportet nos ingredi in Regnum, et miror te ex 1 esse; — 2 Rohazius; — 3 Rimaszombathium; — 4 seorsum; — •' caluranianti.