Olvasókönyv Zala megye történetéhez (Zalaegerszeg, 1961)

A) A mohácsi vész előtti kor (1526-ig)

Endre canonici Vesprimienses, Scynke, Adam de Pulach, et multi iobagiones nobiles eiusdem ecclesie. Quorum omnium testimoniis diligenter auditis et in scriptis redactis, assignavimus terminum utrique parti, octavam videlicet Johan­nis Baptiste, in quo finaliter procedatur in eadem causa; in quo comparente episcopo nominato, Oguz banus non comparuit con­tumaciter, sed misit nuncium simplicem ad recipiendum termi­num iterato. Et nos, quamvis in eodem termino sentenciam tu­lisse debuissemus, tarnen ad maiorem evidenciám iuris eiusdem episcopi assignavimus iterato terminum, in quo comparente episcopo prefato, sepedictus O(guz) banus non comparuit, nec per se, nec per suum responsalem. Nos itaque videntes tan tarn suam contumaciam et dicta testium eiusdem episcopi esse légi­tima et approbanda, ipsum episcopum misimus in possessionem petitam per pristaldum nostrum nomine Ondurnuch de Apath, et per duos socios nostros, Martinum videlicet et Stephanum, qui cum eundem episcopum Vellent ponere in possessione, ipsi manu violenta per Oguz banum sunt prohibiti. Et sic idem ba­nus in nullo penitus nostram sentenciam observavit, cum tarnen suo iuramento se observare perobligasset. Ad huius igitur facti memóriám pleniorem et in testimonium rei geste présentes li­teras dedimus sigilli nostri munimine roboratas. Datum in ponte Ketud, anno domini Mo CCo XXXo secundo. Az oklevél szövege magyarul, Holub József fordításában A királynak a Zalán innen és túl lakozó összes serviensei (szolgái) minden bíráknak és másoknak, kikhez jelen levelünk elérkezend, üdvöt az úrban. Közönségteknek értésére akarjuk juttatni, hogy mivel a mi vidékünkön a rossz indulatú emberek gonoszságuktól vezé­reltetve sok rosszat, jogtalanságot, kárt és sérelmes dolgokat cse­lekedének, s többen a jelentékenyebbek közül méltánytalanul elnyomatának, akik a bírák messzesége és sok más akadály miatt a maguk igazságát semmikép sem kereshették: urunk ki­rályunktól mély alázattal azt kértük, hogy adna nekünk sza­badságot, hogy bíráskodhassunk s az elnyomottaknak és vég­telen sérelmeket szenvedőknek igazságot szolgáltathassunk mindazok ellen, akiknek részéről méltánytalanságot szenved­nek. A király úr pedig kéréseinket kegyesen meghallgatva jósá­gosan megadta a kért szabadságot, s ahhoz beleegyezését adta;

Next

/
Oldalképek
Tartalom