Tanulmányok Tolna megye történetéből 1. (Szekszárd, 1968)

ifj. Szakály Ferenc: A szekszárdi konvent hiteleshelyi és oklevéladó tevékenysége 1526-ig • 9

8936. és 1427-ben: Blagay 290—291. 1.; A „Quoniam oblivionis unicum est rame­dium videlicet scriptura rerum prateritarum ardinem comtínens calumniisque eximpleta cupiditate hominuim monendo inferít á&mdima. módos contencionis explicans sua serié (presentibus et futuris) loquitur veriitaitem" formula folya­matos használata viszonití egy nótáriusl vagy scriptor kezenyomát mutatja (1406.: OL Dl. 87 788. és 87 753; 1409: Franz Zimmermann—Carl Werner—Georg Müller: Urfcundenbuch zur Geschichte der Deutschen in Siebenbüngen III. k. (Hermann­stadt, 1902.) 474—475. 1.; 1410.: Egy. kvt. kézirattár Ab. 71. 56—58. 1.). 212. Mindvégig: „Memorie commendamius, quod..." (ehhez járulhat még: „per pre­sentes" v. „tenoré presencium"); Elvétve: „memorie coornneodamus tenoré pre­sencium: significamus (^ significantes)" (pl. 1461.: Zichy X. 170. és 171*. 1.) 213. Sorrendi változásokkal általános: „Ad universorum (tam presencium quaim futu­rorum) noticiam tenoré presiencium (^harum serié) volumus pervenire, quod"... (1330.: Zichy I. 185. 1.; 1349.: Uo. II. 356; 1394.: Uo. IV. 558—561.; 1399.: TT. 1884. 6—7. 1.) 214. „coram nobis constitutis propositum extitit per eosdem concorditer et relatum viva voce" vagy „ad nositnam pertsonialiter accedens presenciam esit oonfessus mi­nisterio vive vocis (^dixit et confesisa est in huné modum)." Mindkettő a XV. század első felétől kezdve használatos. 215. „Nos igitur (^ enim v. unde nos) vssttris preoeptis (^ amicabilibus peticionibus) semper obedire (^ ofatemperare) nitentes (^ volentes, cupienites) ut tenemur." 216. „Qui positmodum (^ demum, exinde) reversi nobis concorditer (et communiter) retuleruntl, quod..." 217.1320.: „In cuius rei miemoriam ert perpetuam firmitatern. ad instanciam et peticio­nem parcium litteras nositras conoesisíimus privilegiales sigilli nostri munimine roboratas" (Zichy I. 185.) Az autentikus pecsét terjedésével ezt. felváltja az „In cuius rei memóriám perpetuamque firmitatem presenites littetfasl nostras privile­giales pendentis et authentici sigilli nostfi miunimine robor&tlas duximus conee­dendas" formula. 218. OL Dl. 47 827. 1291—1301. 219. OL Dl. 92 656. 1279. 220. Érdekesebb datálás: 1375.: „dátum crastano die..." (Zichy III. 598—599. 1.; OL Dl. 77 607.); 1500.: „die Dominioa inter octavas Ascensionis Domini" (OL Dl. 71782. és 71727.). 221. Mindvégig általános: „Presentibus itaque viris religiosis X prioré Y custode Z cantore caterisque fratribus in ecclesia nobisícurn deo famulantibus iugitfer et devoita" (^ quam plurimis in ecclesia dei jugiter Chniislto faimulantibus et devote)" 222. Kumorovitz, 1928. 4—5. 1. külön összeállítást közöl a külső működés és a fasisiok körletéről. 223. A hiteleshalyek jegyzékét lásd: Eckhart, 1914. 69—70. 1. és Szentvétery, 1930. 136—137. 1. 224. Kumorovitz, 1928. 4—5. 1.: A leleszi konventet 15 megye lakosai keresték' fel bevallástevés céljából, a konvent emberei pedig 18! megyében teljesítetitek külső szolgálatot. A törzsterületi 9 illetve 11 megyére terjedt ki.; Tóth-Szahó i. m. 115. 1. A jászéi konvent 8 megyében végzetlt vizsgálatokat stb. 225. Hitelashelyi működésük története még nincs feldolgozva. 226. Sörös Pongrác szerint 1224-től kezdve működik hitelesheiykéínt. PRT XII/B. 152.: 1.; Zalavárról lásd: Füssy i. m. 227. PRT. XII/B. 13. 1. 228. Pl. Décsényi Gyula: Olaszországi történeti kutatások, Századok, 1893. 126—127. 1.: Pécsvárad servitiuma 600 Ft. Ugyanakikar a váci püspöké 500, a nyitraié 275, a .57

Next

/
Oldalképek
Tartalom