Drăgan, Ioan (szerk.): Mediaevalia Transilvanica 2003-2004 (7-8. évfolyam, 1-2. szám)
Ioan Aurel Pop: Între Habsburgi şi Otomani: Transilvania la mijlocul secolului al XVI-lea
156 Io au-Aurel POP et orphanum suum filium regis Ioannis, dominum nostrum clementissimum et reginalem maiestatem, dominam nostram gratiosissimam, deinde etiam erga nos omnes suae invictissimae maiestatis misera et indigna mancipia ac servos, ob quam efusissimam clementiam vestrae serenitati ac invictissimae maiestati inmensas ac perpetuas agimus gratias, et supplices, sine intermissione Deum oramus, ut vestram invictissimam maiestatem ad nostram et omnium miserorum salutem et fortunam et diutissime et saluberrime vivere concedat et in omnibus rebus ac caeptis, iuxta optata34 vota dirigat et felicissime fortis invictissima ac potentissima sacratissimaque caesarea maiestas iuxta mandatum inviolabile vestrae invictissime maiestatis, semper et in omnibus ex corde sincero nitimur obedire, et fidelissime servire vestrae invictissimae maiestati, maxime et potentissime caesar, ac filio Ioannis regis, domino nostro clementissimo ac reginali maiestati, dominae nostrae clementissimae, nam et religio ac fides nostra id tenet, sicut in sacris paginis legimus, insuper testantur firmissime externa et dietim accidentia signa, quod insuperabilis potentia et totius orbis imperium vestrae invictissimae maiestati ab ipso altissimo Deo ex suo impervestigabili et irrevocabili consilio et voluntate sit concessum, datum et confirmatum. Quod autem hactenus iuxta maiestatis vestrae invictissimae gratiosissimum et nulli hominum contemnendum mandatum in servitiis domino nostro clementissimo et dominae nostrae clementissimae debitis in silentio fuimus supplices et prostrati ad gratiosissimos pedes vestrae invictissimae maiestatis humillime veniam petimus, quia hoc silentium nostrum non est factum ex nostra negligentia et temeritate, sed ex falsis et multiplicibus rumoribus35, quos rex Ferdinandus per creberrimas litteras scribebat et nunciabat, quos rumores iam ex gratiosissimis litteris vestrae invictissimae maiestatis certo intelligimus falsos fuisse; inter quos hic fuit primus, quod a rege Ferdinando tantum censum postularet vestra maiestas invictissima ex ditione filii Ioannis regis et reginalis maiestatis; alter rumor erat et ferebatur, quod vestra invictissima maiestas cum Ferdinando rege perpetuam pacem faceret. Hae igitur fuerunt causae, quod non sumus ausi contra regem Ferdinandum et eius fideles manus erigere, quia totum regnum huiusmodi falsis rumoribus impleverant et ab executione vestrae invictissimae maiestatis gratiosissimi mandati et a nostra consulta et deliberata voluntate, nos et universum populum abstraxerant; ut autem verba nostra vera sint coram vestra invictissima maiestate hinc potest intelligi, quod sub his rumoribus persuaso populo, rex Ferdinandus nunc novos vaivodas creavit, quorum alter est Stephanus Dobo, qui anno praeterito fuit castellanus in Hogher, alter vero est Franciscus Kendy, unus ex regnicolis dominis, deinde etiam ex curia sua 34 Urmează nostra şters. 35 Suprascris.
