Püspöki körlevelek 1858 (Szombathely, 1859)

Nro. 1241. E. VI. I» -Tenore bg. Excelsi C. Pi. Ministerii Cultus et institutionis Rescripti ddto 22. Junii a. c. Nro. 781. priore mensis Augusti o. c. quindenio Sacratissimae Suae Majestatis Impe­ratricis et Reginae partus exspectatur; qui ut felix prosperrimusque sit, omnibus Paro­chis et parochiarum Administratoribus harum serie committo: ut cum harum perce­ptione quotidie in Missae Sacrificio collectam „pro quavis necessitate“ assumentes una cum fidelibus suis, futurum hunc eventum occasione primi sacri sermonis edocendis, Deo pro Augustissimae Dominae felici partu exorent. Datum Sabariae die 1-a Julii 1858. II. Encyclicae Sanctissimi Domini Nostri Pii IX. ad omnes Orbis Catholici Patriarchas, Primates, Archi-Episcopos, Episcopos, et alios locorum Ordinarios die 3. Maji. a c. eo fine datae, utParochi et Administratores illis etiam diebus, qui antea veluti festi de prae­cepto erant colendi, quibus tamen Apostolién Sedes non solum permisit, ut populi ser­vilibus operibus vacare possent, verum etiam indulsit, ut ipsi ab obligabone audiendi Sacrum essent exempti, S. Missae Sacrificium pro populo applicent; pro debita obser­vantia ,in sequentibus communicantur: Venerabilibus fratribus Patriarchis, Primatibus, Archiepiscopis, Episcopis, Aliisque locorum Ordinariis Gratiani et Communionem cum Apostolica sede habentibus. PIUS PAPA IX. Venerabiles Fratres Salutem et apostolicam benedictionem. Amanlissimi Redemloris Nostri Christi Jesu Unigeniti Filii Dei tanta fuit erga homines beni­gnitas et caritas, ut, veluti optime nostis, Venerabiles Fratres, humana indutus natura non solum saevissimos pro nostra salute cruciatus, atrocissimarnque crucis mortem perpeti, verum etiam in augustissimo sui corporis, sanguinisque sacramento nobiscum semper morari, ac nos peramanter pascere el nutrire voluerit, quo ipse in coelum rediens ad dexteram Patris nos et sui numinis praesentia, et tutissimo spiritualis vitae praesidio communiret. Neque contentus nos tam insigni, ac plane divina dilexisse caritate, beneficia beneficiis cumulans, suique in nos amoris divitias profun­dens effecit, ut probe inlelligeremus, quod cumdilexisset suos, in (inem dilexit eos. Namque se aeternum Sacerdotem esse declarans secundum' ordinem Melchisedech, suum in Catholica Ecclesia Sacerdotium perpetuo instituit, et illud idem Sacrificium, quod ipse ad universum humanum genus a peccati jugo ac daemonis captivitate vindicandum et redimendum in ara crucis, pretiosissimo suo sanguine effuso, semel peregit, pacificans sive quae ia coelis sunt, sive quae ia terra, usque ad consummationem saeculi permanere decrevit, et quotidie fieri, ac renovari jussit per Sacerdotum ministerium, sola offerendi ratione diversa, ut salutares uberrimique suae passionis fructus in ho­mines semper redundarent. Siquidem incruento Missae sacrificio, quod conspicuo Sacerdotum ministerio peragitur, illa ipsa vivifica litatur victima, quae Deo Patri nos reconciliavit, quaeque o­­mnem merendi, placandi, impetrandi ac satisfaciendi vim habens „illam nobis mortem Unigeniti per mysterium reparat, qui licet resurgens a morluis jam non moritur, et mors ei ultra non domina­bitur, tamen in semetipso immortaliter atque incorruptibiliter vivens pro nobis iterum in hoc mysterio sacrae oblationis immolatur.“1) Atque haec est munda illa oblatio, quam nulla offerentium indi­gnitas ac malitia inquinare unquam potest, et quam Dominus per Malachiam nomini suo, quod magnum futurum esset in gentibus, a solis ortu usque ad occasum in omni loco mundam offe­rendam esse praedixit. 2) Quae quidem oblatio ineffabili, prorsus fructuum ubertate redundans prae­sentem aeque ac futuram vitam complectitur. Ea LjJɧ!>blatione placatus Deus gratiam, donumque poenitentiae concedens, crimina et peccata etiam inj^Ba dimittit, ea licet peccatis nostris graviter offensus ab ira ad misericordiam, a iustae aniinadvcBmis severitate ad clementiam traducitur; ea temporalium poenarum reatus ot obligatio dissolvitur ;wi defunctorum in Christo animae nondum ad plenum purgatae sublevantur; ea obtinentur quoqu^||mporaria bona, si tamen potioribus non officiant; ea Sanctis, et in primis Immaculatae Sanctissimaeque Dei Genitrici Virgini Mariae eximi­us quidam honor, cultusque conciliatur. Quocirca ex Apostolorum traditione divinum Missae sacri­ficium offerimus „pro communi Ecclesiarum pace, pro recta mundi compositione, pro imperatori­bus, militibus, sociis, pro iis, qui infirmitatibus laborant, qui afflictionibus premuntur, et universim pro omnibus, qui opis indigent, et pro defunctis inj purgatorio degentibus, maximum hoc credentes adjumentum illis animabus fore, pro quibus oratio defertur, dum sancta et perquam tremenda coram jacet victima. 3) Cum igitur nihil sit majus, nihil salutarius, nihil sanctius, nihil divinius incruento Missae sacri­­, ficio, quo idem corpus, idem sanguis, idem Deus el Dominus Noster Jesus Christus Deo pro omni­um salute in altari per Sacerdotes offertur, et immolatur, iccirco Sancta mater Ecclesia tanto divini sui Sponsi ditato thesauro nunquam destitit omnem curam, operam, diligentiamque iri id con­ferre, ut tam tremendum mysterium a Sacerdotibus, quanta maxima fieri posset, interiore cordis * *) *) S. Gregor. M. Dialog, lib. 4. cap. 58- *) Malach. cap. 1. *) S. Cyril. Hierosol Cateches. 23. Mystag. 3. de sacra Liturg. t

Next

/
Oldalképek
Tartalom