Bél Mátyás: Sopron vármegye leírása II.; C sorozat 3. kötet - Sopron Város Történeti Forrásai (Sopron, 2006)

SOPRON VÁRMEGYE LEÍRÁSA

Post Ludouici occasum, diu in Austriacorum potestate fuit: Prouidentia ordinum eatenus: liquae, Hungariae vindicarentur postliminio, id vero adeo factum non est, vt pacificatione inter Matthiam et Fridericum, quam in annum MCCCCLXIII. incidisse meminimus, redditum Hungariae Sempronium, cum vniuerso Comitatu, a WLADISLAO Dob^a, iterato Austriacis pignori daretur. Hinc excussae illae querelae an preces, quas anno MDV. publico in comitio

c) Status et-ordines perscripsere: ex quo regia Maiestas, sanctionis verba referimus, contra articulum XXVIII. minoris decreti; nec non antiquas laudabilesque constitutiones regni, ciuitatem Semproniensem, vna cum Comitatu; ac etiam ciuitatem Bartfa, dicitur extraneis inscripsisse... Ob hoc regia Maiestas, bona inscripta redimere, metasque et confinia regni rectificare dignetur. Adeo, rex ille, siue gloriam gentis spectes, siue regni fines, diminuendae Hungariae, factus fuit. Quocirca, adhaesit denuo, arcis Frakno, eliberatio. Neque id sane, aliter euenire poterat, quam vt vetus illud pignus, nouo hoc, magis magisque, obfirmaretur, ac legis fere vim obtineret. Dabat se, vna omnium, maxime opportuna, recuperandi huius collimi[p. 117h]tii occasio, dum mutuum foedus maritale, anno MDXV. inter Ludouicum, Wladislai vnigenam, et Mariam Austriacam, atque Archiducum alterutrum, et Annam, Wladislai filiam, Viennae, ad diem XXII. Iulii iniretur.

d

' nam potuissent omnino contradotis loco, ab Hungaro reposci; sed huic quoque opportunitati, ne quid ad summam oscitantiam deesse videretur, indormiuit Wladislaus. IX. Factum proinde his rebus est, vt post Hungariam, per LVDOVICVM II. prorsus pessundatam, atque principes Austriacos ad regni gubernacula admotos, vltra centum triginta annorum spatium, Fraknoiensis dynastiae iure Austriacorum essent perpetuo. Haud vero interim cessabant Status et ordines, FERDINANDVM I. rcgem aequissimum, admotis saepius ac serio, precibus fatigare,

c) vti reduniret cum Hungaria, quod seu temporum iniuria, siue pacificationum necessitate auulsum, hucusque ab Austriacis detinebatur. Idem et apud MAXIMILIANVM, neque remissiore studio ac contentione egere status. Praegnans in eam rem, in primis sanctio illa est, quam anno MDXLVII. perlatam reperio:'

1 quam, quod iterata postea saepius fuerit, non piget lectorum caussa, adscribere. Fide/es suae Maiestatis Status ac ordines Regni Hungariae, silentio praeterire non possunt, quin Maiestati suae, sicuti in aliis conuentibus, ita nunc quoque c) Decreto WI.ADISLAI v. Articul. XXII. At enim, non vrbem ipsam, neque Comitatum, sed vtriusque bonores, vrbicam nimirum praefecturam, et Supremi Comitis axioma, pignori dederat WI.ADISLAVS, Waytmiillero cuidam. quod supra Parte i. Memb. II. §. xiv. docui. d-) Vide foederis eius Tabulas loco citato; SAMBVCVS exhibet p. 738. sequ. Decreto FF.RDINANDI I. XIII. Art. xxxni. Decr. xv. Art. XIII. Decr. xvn. Art. xu " Decreto MAXIMILIANI II. Artic. XLIL