Ranolder János: Sermones sacri auditoribus suis oblati (Pestini, 1842) - 90.209

39 natura convulsa, in crucifixo Dominum suspexit. Qui itaque fieri posset, quominus homo — en totius paene naturae voce ac testimonio insuper habito — quominus homo solus in Jesu Deum revereatur. Et si quidem esset fors quis adeo infidelis, is, velim, infidelem quondam Centu­rionem consulat, qui cruci Jesu adstans, visa forti ac mirabili eius morte, viso terrae motu et ceteris, quae fiebant, fidelis iam, etsi treme­bundus exclamavit: „vere Dei filius erat iste — Ita est, AA ! Dei filius! — nam eum et ipse se identidem fuerat confessus , et, ut fidem fa­ceret dictis, languores sanavit, coccorum ocu­los aperuit, mortuos, etsi quatriduani iam in putredinem abiissent, voce suscitavit, datis item vitae sanctissime ducendae et praeceptis, et exemplis, postquam pertmnsiisset benefaciendo et innumera prodigia patrando, tandem pro pec­catis nostris, ut praedixit, crucifixus et mortuus est, ast tertia die, ut itidem praedixit, devicto mortis aculeo, rursum a mortuis propria virtute victor resurrexit. Joann. 10, 18. Utinam AA ! factorum horum splendidorum vel unum hic propius examinare vacaret, tum profecto admirabundi intelligeremus tandem , me­rito omnino Salvatorem, dum in terris ageret, ad ea fidenter adeo provocasse dicendo: ,,Ope-

Next

/
Oldalképek
Tartalom