Alber, Joannis Nepomuk: Epitome institutionum historiae ecclesiasticae (Agriae, 1826)-90

müsset; tamen hos statuit non esse silói contrarios , sed horum unum esse parentem alterius, a quo mundus creatus sit. Corporum resurrectionem negavit, Legem, et Prophetas sprevit, sed Philumenae, quae insigne prostibulum, et praestigiatrix erat falsas revelationes suis observandas dedit. Ab Rhodone quodam confutatus, et ad incitas redactus , respondit , unum quemque in eo debere perstare, quod semel imbibisset, et ad salutem perventuros omnes, qui suam in Christo fiduciam colocassent. Ophitae , Cajanitae , Se- thiani, et Adamitas erant sectae partim etiam a Valentinianis, partim a Gnosticis descendentes. Op/i it ae docebant etiam, serpentem illum,, qui decepit Evam, fuisse Christum : iidem serpentem quemdam naturalem religioso cultu prosecuti sunt. Cajanitae Cainum, Dathan, et Core rebelles adversus Moysem, nec non Sodomitas, et Judam proditorem in summa veneratione habuerunt. Sethiani Sethum, qui anto diluvium vixit , pro Christo coluerunt, Gnostico- rum etiam affecti turpitudinibus. Adamitae ad eas sordes, quae Gnosticis erant, nuditatem etiam addiderunt, in suis conventiculis Adamum repraesentantes , dum in statu innocentiae fuisset. Post hos seculi secundi alii rursus Adamitae se- culo 2. adi finem vergente, ac tertii etiam exAna- baptistis circa a. i534. prognati, exstiterunt Adamitae , illorum primorum Adamitarum mores imitati. pag. 292.

§. 45. Montanus docuit, Deum voluisse primo per Moysem , et Prophetas mundum salvare: cum sic ei res non processisset, corpus sumpsisse de Virgine; et in Christo sub specie filii praedicantem, mortem pro nobis obiisse:

Ab an. I.Aer. Chr. usque ad Sec. IV. 47