Alber, Joannis Nepomuk: Epitome institutionum historiae ecclesiasticae (Agriae, 1826)-90
Ab an. I Aer. Chr. usque ad Sec. IV. 55 ret regendas. Itaque magna etiam incrementa ceperat Religio, et in singulis urbibus aedificabantur Ecclesiae , ad capiendam multitudinem ampliores. At vero a. 5o3. huic serenitati successit immanissima procella. Galerius Diocletianum concitavit ad persequendos Christianos multis artibus inductum. Dies Terminalium anno Imperii Diocletiani lg. a. Chr. natali 5o3. praestituta est ad incipiendam persecutionem, sed primum adhuc sine sangvine. Nicomediae, ubi residebat Diocletianus, revulsis Ecclesiae foribus, quaerebatur simulacrum Dei, quod Christiani colerent, Scripturae sacrae comburebantur, cetera diripiebantur. Edictum, quod erat appensum in foro, quidam Christianus improvide discerpserat. Galerius non contentus priore edicto , clam i n- censo palatio, et Christianos criminatus ve- lut incendii auctores, Diocletianum induxit ad saeviendum etiam omnibus tormentis in Christianos, et ad exscindendum omne illorum nomen. In duabus Hispaniae civitatibus visuntur etiam hodie inscriptiones, quas sibi Diocletianus fecerit de re hac a se perfecta, jactans jam perfectum, quod se perfectuum solummodo putabat. Saevitum igitur crudelissime est in Christianos in toto Imperio, praeterquam in Gallia, quae Constantio Chloro suberat, alieno a sangvine, et retentis etiam in aulae suae obsequio omnibus iis Christianis, qui firmi erant in sua Religione. pag. 2 23. §. 52. Quantae caedes, et quot millia Martyrum vario suppliciorum, et mortis genere sublata sint in hac persecutione, negat Eusebius ullius oratione explicari posse. Dorotheas, Gorgonius, et Petrus, aulici Diocletiani, insignes in 5* hae
