Alber, Joannis Nepomuk: Epitome institutionum historiae ecclesiasticae (Agriae, 1826)-90

Epitome Part. II. vero appellatione neglecta Ephesum ivit, ubi ad Presbyteratum irrepsit. Pelagius Jerosolymae probitatis specie in ani­mum se insinuaverat Joannis Episcopi. Disputa­tionibus vero exortis ob ea, quae spargebat, Jo­annes instituit concilium, nullum tamen judicium tulit, ut integram causam reservaret Innocentio I. R. P. A duobus Episcopis Herote, et Lazaro cum Pelagius delatus fuisset ad Eu logium Caesareensem in Palaestina Episcopum, rursus ha­bitum est Concilium Diospoli quatuordecim Epi­scoporum, quos Pelagius fefellit, atque hoc pa­cto se damnatione exemit. Qua Pelagii absolutio­ne illius sectatores audaciores facti monasterium S. Hieronymi, quia adversus Pelagium scripserat invaserunt, et incenderunt, nec a caedibus absti­nuerunt. Anno 416. iterum duo Concilia in Africa Carthagine , et Milevi sunt habita r quae sua statuta confirmationis causa ad Apostolicam Sedem miserunt. Pelagius quoque misit literas ad Innocentium Papam, qiiibus exposuit, quid crederet, sed verbis ambiguis, petii tque , ut si quid minus perite et caute scripsisset, hoc is vel­let corrigere. Hae literae Zosimo, qui Innocentio in Pontificatu successerat, sunt redditae. Inno- centii morte audita Caelestius eLiam propere ve­nit Romam, libellumque sui purgandi causa ei­dem Zosimo obtulit, et si quis forte ignorantiae error ei obrepsisset, petiit ipse quoque a Pon­tifice, ut istud corrigeret. Pontifex scripserat Episcopis Africanis, Pelagium et Caelestium non debuisse damnari, siquidem mentis obstinatio ab ipsis abfuerit. Dilatus Caelestius, donec ab Epi­scopis Africanis rescriptum esset, ac deinde vo­catus , ut errores , de quibus erat accusatus, da­mna­116

Next

/
Oldalképek
Tartalom