Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.5. (Agriae, 1825) - 89e
A Sec. XVI. usque ad Sec. XIX. 4g nes possent. Georgius Episcopus Spirensis e familia Ducum Bavariae adjutoribus aliis Catholicis se se fortissime opposuit. Jusserunt igitur , (rem refero verbis Coclaei) suos concionatores in atriis ajdium suarum quotidie ad populum condonari. Ingens fuit ad eorum sermones concursus plebis, et rusticorum non tam discendi gratia , quam propter novitatem loci, modumque insvetum ad audienda in Clericos, et Papam convicia , atque ut complures allicerentur ad eorum sectam, data opera , in ferculis portabantur carnes coctae in sextis feriis, aliisque diebus jejunii aperte in conspectu totius auditorii per atrium ad mensam Principum , et aulicorum, in Ecclesiae, et Catholicorum publicum despectum; patrabantur et alia id genus multa parum evangelice ab evangelicis ibi hominibus: et ministri eorum equites (equisones) et stabularii idiotae petulanter jactabant verbum Domini, in dextra manica vestimenti gerentes has literas: V. D. M. I. y£. hoc est: Verbum Domini manet in ceternum. Nec tantum non erat ipsis cura, ut audita irruptione Turearum in Hungáriám, suam contra hos munirent Germaniam , sed hinc audaciores etiam facti ultro provocarunt Catholicos ad tractandum de controversiis Religionis, ex vicino periculo a Tureis praefidentes, Catholicos non ausuros ipsis resistere , ne Germania per dissidia intestina imbecillis fieret adversus Tuream, si in Germaniam irrumperet. Tractari vero nihil potuit, cum Imperator cavisset, ne ad judicium ullum de Religionis controversiis etiam haec comitia se se immitterent. Manserunt igitur res in suspenso; et permissum sequi cuique , quod credendum, et tenendum putaret arbitrio suae conscientiae, Deo , et Caesari redditurus rationem eorum, quae egisset. Tomulus V. 4 Ilinc
