Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.5. (Agriae, 1825) - 89e

A Sec. XFI. usqife ad Sec. XIX. 55

eortcionibus suis, qua libellis, ut jugum Romani Pontificis, et tyrannicum imperium excuterent .* Papatum esse regnum Babylonicum, et potentiam Nemroth, Papamque esse corruptelam, et perniciem Religionis. Itaque et librum de Captivitate Babylonis confecit, similibus conviciis , et contumeliis ^plenissimum. Et quia Pontifex inter propositiones Lutheri quasdam etiam perstrinxerat velut jam damnatas in Iiusso; Lutherus, Ita est , inquit, omnia, quae in Husso condemnasti, ego approbo; et quidquid tu approbas, ego condemno. Et haec est rectractatio mea , quam milii injunxisti. Num plura a me postulas ?

Maximilianus I. Imperator a. l5iq. mortuu» est. Carolus Y. nepos illius ex Philippo filio, cui regnum Hispaniae cum Joanna Ferdinand)' Catholici Regis filia , et haerede adeptus est, Maximili- ano successit in Imperio Germaniae, Electorum suffragiis electus. Intercesserant quinque , et amplius menses a morte Maximiliani usque ad Caro- li electionem. Quo tempore, ait CJlembergius cap. 3. liberius serpsit lues ista ( errores Lutheri intellexit) et multas per Germaniam civitates infecerat, praesertim cum Fridericus Elector, cujus in Imperio summa erat auctoritas (etiam ab Electoribus Imperium ei erat oblatum, sed quod non susceperat, Carolumque commendaverat) Luthe- rum patrocinio suo foveret, et velut objecto sui nominis clypeo tueretur: unde factum est, ut quae per Pontificem , et Ecclesiastici fori judices adhibenda erant gliscenti malo remedia, ea non satis expedi ia essent, et tardius procederent. Lutherus autem Carnium quoque Imperatorem ten- tavit circumvenire , eique persvadere , se sine causa , et nullo merito suo insectationes susiitie- Tomu/us V. 5 re,