Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.4. (Agriae, 1825) - 89d

ficiendi, et quos dies festos deberent celebrare; denique bis Symbolum quoque, quod S. Atha- nasii dicitur, tradidit. Legati a Patriarcha missi professi sunt, se haec, quae sibi tradita essent, nomine sui Patriarchae, et omnium Armeniorum, suscipere, et amplecti, nec non omnia alia, quae tenet, et docet sancta Sedes Apolstolica et Romana Ecclesia cum omni devotione, et obedientia : et quidquid Romana Ecclesia reprobat, et damnat, se quoque pro reprobatis , et damnatis habere. Anno i43g. die i5. Decemb. haec reconciliatio Armeniorum cum Romana Ecclesia peracta est, ut videre est ex ipso decreto Eugenii pro Armeniis facto.

Res cum ita successisset etiam cum Armeniis, Eugenius Papa idem sibi existimavit cum Jacobin is vel paululum mutato nomine cum Jaco- bitis experiendum esse. Hi erant Eutychiani: quos scissos , et divisos in multas sectas circa initium seculi septimi quidam Jacobus Bardajus, a quo et nomen acceperunt, conjunxit: erant per Asiam , et Africam vehementer multiplicati. Eorum Patriarcha Caramilae in urbe Mesopotamiae sedem habuit, nomine Joannes. Ad hunc igitur Eugenius misit Albertum Sartianensem Fratrem Ordinis Minorum, ut Graecorum, et Armeniorum exemplo eum invitaret ad reditum in communionem cum Romana Ecclesia. Pronissimum se praebuit. Itaque istius communionis perficiendae gratia Andreám Abbatem natione Syrum cum Alberto misit ad Romanum Pontificem, cum suis literis in haec verba: Joannes humilis servus ser~ vorum Christi, minister Sedis S. Marci, Magna scilicet Alexandria?, et totius Aegypti, Libyce, Aethiopice , Pentapoleos Occidentalis, Africae, totiusque praedicationis Apostoli Marci, humilis

diA Sec. XIII. usque ad Sec. XFI. 423