Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.4. (Agriae, 1825) - 89d

A Sec. XIILusque ad Sec. XVI. 25 Pontifex Caelestiuus fuit vocatus post Nicolaum IV. a. 1294. tales Camaldulenses, quorum au­ctor fuit S. E omualdus Ravennas , cujus mors in a. 1027. incidit. Etiam Ordo Cisterciensium pro­cessit ex Ordine S. Benedicti. Robertus, Abbas Molismensis monasterii in Burgundia, videns elanguissse veterem discipli­nam apud se, a S. Benedicto traditam a. 1098. cum iis monachis istius monasterii , quibus cor­di erat disciplina monastica, reliquit ceteros non similiter erga hanc affectos, etCistercium in ter­ritorio Divionensi ejusdem Burgundiáé se rece­pit , monasterioque exstructo disciplinam in hoc reduxit veterem. Intercesserunt anni quatuor, et decem, nec ullum nacti sunt novitium ob vitee austeritatem, quae observata fuit in hoc monasterio, ut non sine causa vererentur mona­chi hoc monasterium incolentes, ne quod bene coepissent, brevi desineret. Hac solicitudine le­vati sunt, dum Bernardus Burgundus in loco Fontaines prope Divionem juvenis loco nobili natus anno suae aetatis vigesimo et secundo hoc ingressus est monasterium cum sociis triginta, atque ita, qui brevi collapsurus videbatur, nova subsidia, et firmamenta sumpsit Ordo Cistercien­sium , in hoc monasterio a Roberto Abbate in­stitutus : cumque in hoc disciplina monastica floreret, factum est, ut idem Ordo propagatuä sit per alias etiam regiones vehementer , quo S. Bernardus plurimum contulit, qui tunc in Eccle­sia vitae sanctimonia, eruditione, rebusque quas pro eadem Ecclesia gessit, unus omnium fulsit maxi­me, ut hunc non immerito idem Cisterciensium Ordo habeat et colat pro praecipuo suo Statore, et amplificatore. Inter monasteria quoque hujus Ordi-

Next

/
Oldalképek
Tartalom