Alber, Joannis Nepomuk: Dissertationes in selecta argumenta historiae ecclesiasticae Tom.2. (Pestini, 1820) - 683b

DE CONC. CONSTANTIEPÍSI. membra corporis, quae sunt disjuncta , et avul­sa a capite. Vbi Petrus, ibi Ecclesia. Super hanc Petram aedificabo Eccle­siam meam. Hac ratione concilia, tametsi quoad cetera , generalia , turpissime desciverunt, et non’ tantum nihil pro veritate praestiterunt, verum etiam adversus fidem orthodoxam in er­rores foedissimos deciderunt. Tale fuit Conci­lium Ephesisum II. In quo cum Dioscorus sibi ar- rogasset agendi auctoritatem, ceterique Episco­pi secuti eum fuissent, Concilium hoc eo evasit, ut ad perpetuam infamiam appellari meruerit latrocinium Ephesinum. Eamdem fortunam ha­buit Concilium ab lconoclastis Constantinopoli celebratum, eamdem Constantinopolitanum sub Photio , et ut adhuc sequente Dissertatione de­monstrabitur, concilium Basileense. Ista deinde Scripturae testimonia, Tu es Petrus, et super hanc Petram aedi f i- cabo Ecclesiam meam, Tibi dabo cla­ves regni caelorum, Pasce oves meas, quibus Primatus Petro exhibetur collatus a Chri­sto , Natalis enervare studet, afferendo S. Augu­stinum, aliosque Patres, qui dicant, Christum dedisse claves Ecclesiae, istiusque unitati, dum eas dedisset Petro, atque hunc in clavibus reci­piendis personam gessisse Ecclesiae: atque ideo neque istud: Pasce oves meas, aliter esse dictum Petro a Christo, quam illud dictum est: Tibi dabo claves regni caelorum. Ita­que Ecclesiam esse, in qua resideat, et posita sit omnis potestas, quaeque cum in aliis Episcopis, tum in ipso etiam Romano Pontifice nonnisi per communicationem istius potestatis, atque com­missionis sibi factae ab Ecclesia sit. Istam sen­tentiam jam vidimus in Dissertationis VIII. §. 3. una cum argumentis^ quibug eam fulciunt; et cujus­10(>

Next

/
Oldalképek
Tartalom