Alber, Joannis Nepomuk: Dissertationes in selecta argumenta historiae ecclesiasticae Tom.1. (Pestini, 1820) - 683a
50 DISSERTATIO II. ptum , Libyam, et Pentapolim, sive juxta aliam divisionem, quae obtinebat in Imperio, per Libyam superiorem, Libyam inferiorem, Thebaidem, Aegyptum, Arcadiam, et Augustamnicam: omnesque harum provinciarum Episcopi ab Episcopo Alexandrino pendebant, etiam ipsi Metropolitae. Episcopo Antiocheno suberant hae quindecim provinciae: Palaestina prima, Phoenice, Syria, Cilicia prima, Cyprus, Arabia, Isauria, Palaestina secunda, Phoenice Libani, Euphraten- sis , Syria Salutaris , Osrhoene , Mesopotamia , Cilicia secunda. Ex Libro , qui inscribitur Notitia Imperii, et circa tempus , quo Arcadius, et Honorius Imperatores fuerunt, confectus esse existimatur, constat, universum Romanum imperium in dioeceses tres , et decem divisum fuisse sub quatuor Praefectis praetorio, comprehendentes centum viginti provincias. A Constantino M. quatuor Praefectos praetorio fuisse constitutos, cum antea duo tantum fuissent, exstat etiam apud Zo- simum Lib. 2* Hist. Praefectus praetorio per Orientem sub se habuit quinque dioeceses , Orientem , Aegyptum , Asianam, Ponticam, et Thraciam. Reliquae dioeceses fundebantur per Asiae alias regiones, nec non Europae, atque Africae, subjectas Romano imperio. Praeter hos Praefectos praetorio singulae provinciae singulos habebant Praetores, vel Proconsules, aut aliud dignitatis nomen gerentes, constitutos in urbibus, quae provinciarum fuerunt metropoles. Dioecesi autem, quae , ut dictum est, ex pluribus constabat provinciis, unus praeerat, idque cum imperio, qui Vicarius Imperii Romani solebai plerumque appellari. Ex his vero Vicariis is, qui dioecesim Aegypti gubernabat, singulari nomine Praefectus Augustalis Alexandriae appellabatur. Alexandria post Romam
