Alber, Joannis Nepomuk: Dissertationes in selecta argumenta historiae ecclesiasticae Tom.1. (Pestini, 1820) - 683a
iß DiS.SÜHTÄTIO l. ,,Apostoliéi ratio, nec ulla nos docent primae „vetustatis monumenta,,, Igitur juxta lasnagium pugnant inter se, esse Episcopum proprie, ét Apostolum, sique Apostolorum aliquis una Episcopum egisset, dignitas violata fuisset Apostolica 5 juxta Ca- reum vero , Petrum Romanae cathedrae , tamquam peculiari, fuisse affixum, aegre patitur muneris Apostoliéi ratio. Vndenam vero haec pugna? Annon Episcopi sunt successores Apostolorum, ipsorum etiam Protestantium omnium consensione? Possetne dici, Episcopos in munere, quod gerunt, successisse Apostolis, nisi idem hoc munus antecessisset in Apostolis? Suntne etiam Episcopi Christi ministri, et dispensatores mysteriorum Dei, quales Paulus docet fuisse Apostolos? 1. Cor. 4* v. 1 Suntne iidem etiam positi a Spiritu sancto ad regendam Ecclesiam Dei ? Act. 20. v. 28* estne eorumdem munus pascere gregem Dei ? 1. Petr. 5* v. 2* Jam vero quo alio munus etiam omne Apostolorum dirigebatur, et quae inter hos, et Episcopos fuit differentia, nisi quod Apostolis, ubi munus hoc suum exercerent, totus a Christo sit assignatus mundus , Marc. l6« v. 15- et quod ad praedicandum Evangelium sic insuper praesidio divino essent instructi, ne in docendo cadere in errorem ullum possent 5 demum , quod virtutem etiam sibi haberent datam a Christo patrandij miracula ad veritatem doctrinae Evan- gelicae confirmandam, quae idcirco Paulus etiam signa vocat sui Apostolatus? 2- Cor. 12. v. 12* quod donum, ut in docendo errare non possent, non ad omnes transiit Episcopos , Apostolorum successores, neque etiam his omnibus virtus data est patrandi prodigia. Omnem igitur hanc pugnam inter munus Episcopale , et Apostolicum suo tantum Basnagius adstruxit ingenio ; quae nulla est: