Krammer Ferenc: Fragmentum quintum historico-dogmaticum de neoterica religionis et Ecclesiae catholicitate ... ex traditione originali (Posonii, 1825) - 23.280

* Süni, qui authoritatis vim cum rationis jure conciliare nituntur, ne eam ad nihil prorsus valere, ltocque pacto confli gere cum universali humanitatis de Magisterio sensu nimis a perte videantur V. c. Carolus Victor Hauff, in praefatione ad : rtefc baé 8tubium fcfjríftíícfjcr Díeítgtonő * llvfmtbe tetre ffenb, Stuttq. 1814. Vao' 22, se<í* docet, nullam veritatem ob solam Authoritatis vim recipi debere: feilte Üfiafyrteít barf auf bíefje Sluííjorüat angenommen literben, — £ie Sluttorität barf nief)t fen, nec fas est!) mit nbernuegenber 9}racf)t jur tinnatme antreiten; — quid ergo ? audiendam etiam rationem esse, inquit; — re ele; at quousque? docet clare, 1) ratio ipsam auihoriiatem examinare, et, comperta ejus veritate et authentia, recipere, en : T>ie SP'-mmfí rnujj nacfi (Krímben bíefe Sfuftoritaí öorerjí: aíö lt>af)r anerfennen, v.'c. ratio ante omnia convinci debet, Magistrum, qui hanc aut illam doctrinam ceu veram proponit, esse reipsa missum de Coelo. — Probe, sine dubio; — sed quid po« a ? anne etiam ad verbum illius agnoscere propositae do- ct p ? veritatem? Id quidem sana jubet ratio; at neoterica vetat ; — nam nova haec ratio ipsam hanc , a legitimo propositam Magistro, doctrinam, examinari, — @rforfcf)ett, Hnterfncfyen, prüfen, jubet, nec, nisi comperta illius per proprium hoc et im- medi.tuni examen veritate, eandem recipi, ceu veram; — quare vero? num in examinis hujus, et immediati de veritate ex rationibus ad intra rationis judicii consequentiam ? — Id quidem, rebus combinatis, sequitur luculente; — sed, ut aliquid Magisterio de Coelo dari videatur, additur, eam ut veram recipi in consequentiam authoritatis, eit: erfl naefiber totrb bic geprüfte 5ÖBabrí)cít angenommen auf bie fc anerfannre Siurtyorität.—JNec id temere ; nam nonnisi immediata hac doctrinae inspectione , et veritatis illius cognitione ad intra, fieri et esse eandem veritatem pro nobis , et nostram; en : ba bie 9Sernimft bei bér 2Íutfyo? ritat and) tn 2lnfe()uitg bei 23cnrtl)etíung berfeí6eit unb ber 8ad)c feítjü , tfiatig íjt, nnrb jene eine 2Baí)rteíf für uné. — Totum vero hoc pertinet, ad stabiliendum rationis usum non tantum formalem ad examen Criteriorum authoritatis pertinentem, verum ad materialem etiam , exposcentem ipsarum quoque doctrinarum examen et revisionem. — Quam omnis haec sapientia irrationabilis, et antichristiana sit, facile omnis non praeoccupatus judex perspiciet, — Certe , ut alia interim taceam, inepte ac irrationabiliter dicitur, id recipi ob authoritatem, quod receptum haud esset, nisi cognita prius ex propria ejus indole esset ejusdem veritas. — bum vero dictum Christiane sit, earn veritatem duntaxat pro nobis esse, quam interior ejus indoles commendat, seu cujus veritas immediato rationis intuitu innotescit? decernant arbilri, periti indolis et Spiritus Christianae Religioni*. — Plura enucleatius deinde.