Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.3. (Pestini, 1841) - 21.951c
376 ctat Eensarion in Italiam reversus, et Cardinalis factus, unionis fundamentum, et motiva clarius perspicerent. Vid. Joan. Cantacu- zenum, aliosque historiae JByzant. scriptores. Raynaldi aunai eccles. CAPUT IV. De H aer e s i 6 u S' 0 §• 70. Manichaei recentiores. Paul i ciani. Bogomil i. Historia haeresum hujus temporis non parvis difficultatibus obnoxia est, cum nec monumenta sufficientia earum desumendarum habeamus, nec eae, quae adsunt Historicorum relationes claritate, et germana sinceritate, sed pluribus defectibus laborent. Id tamen ideo non minus certum est, exstitisse hac periodo non singulos tantum homines , sed integras sectas, quae inaudita reformandi libidine Romanorum Pontificum potestati, et Ecclesiae auctoritati semet subducere, majorem partem doctrinae Catholicae, et instituta salutaria explodere , novaque phantasiae figmenta jam simulando severiorem morum disciplinam, jam subtiliter immature tamen explicando quasdam Religionis revelatae veritates, publicare conabantur. Tales erant 1) Puu- liciani, seu Manichaei recentiores, qui a Paulicianis Periodo III. recensig originem probabilius sumpsere. Hi per totam fere Europam dispersi hierarchiám vilipendeudo> seditiones excitando , ct perversam doctrinam seminando cuncta miserum in modum perturbabant. Pauliciani apud Germanos Ca/hari aut Gaz- •zuri, apud Mediolanenses Puterini, apud Gallos boni homines (bons homines) alibi autem Publicani vocabantur. Errores eosdem sequebantur cum iliis Periodi III. Ad eandem classem spectabant 2) Bogomili (Euchitae Messaliani) inde sic compellati, quod misericordiam Dei continuo implorarent his verbis: Bog- tnilui (Domine miserere mei.) Cum liis Graeci, cetcriquc Orientis Christiani aliquo tempore concertare cogebantur ]). Secta haec jam ante annum 1118. in I) Andreát disquisitio de Bogomilis in l ogt bibi, haei ceiolog. T. I. faso. 1. p 121. Herbdoi biblioth Orieutale voc. Messa/i. Suiceri Thesaur.
