Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.3. (Pestini, 1841) - 21.951c
275 menti negotia potius medio recur suum ad Pontifices Romanos , quam in Synodis provincialibus terminare voluerint: obsolescentibus sic Synodis provincialibus causae olim maximi momenti iu iis discussae pertractalaeque ad sedem Romanam transferebantur , et ibidem saepius decisae opinionem ingenerarunt Pontificem Romanum esse omnium negotiorum judicem. 3) Episcopi, et Metropolitae jurium suorum incurii, et quandoque officio- rum tardi aut impotentes executores necessitatem imposuerunt summis Pontificibus diversos defectus et neglectum supplendi. 4) Simonia, incontinentia, et alia vitia quae clerum et populum tunc depascebant sola et unica Romanorum Pontiiicum auctoritate et energia tolli posse videbantur. 5) Decretum Gratiani circa medium fere seculi XII publicatum, quo jura Pontificis Romani ampliantur, et vindicantur. 6) Infaustae lites inter Imperatores , et Pontifices hac periodo ortae, ab illo praesertim tempore mult.plicatae, quojus investituras per baculum etannu- lum conferendi principibus denegarunt Pontifices. His enim durantibus cum plurimi Germaniae episcopi partes imperatorum sequerentur, Pontifices quodammodo cogebantur episcopos ad arctiorem potestatem restringere, eosque iu officio suo continere lsl). 7) Non parum adjuvisse incrementa potestatis Pontificiae instituta Regularium, eorumque exemptiones, inquisitionis officium, aliaque non negamus quidem, fraudes tamen et dolos adhibuisse Pontifices , aut unice ideo illa instituisse , ut auctoritatem et potestatem suam ultro extendant, rotunde negamus, certo persvasi nullum unquam e Protestantium coetu exsurrecturum, qui asserta talia ita probaverit, ut fidem apud cordatos extorqueat. Vid, Waller Lehrb, des Kirch, sub v. ad §. 133. et Enchirid. nostr. Jur. Eccl. T. I. §. 155. p. 168. et seq. edit. I. anno 1839. §. 41. fpj Imminuta Romanorum Pontificum auctoritas huj usque causae. Erterna Romanorum Pontificum auctoritate novis sensim augmentis increscente; ac summum pene apicem attiugente per 181 181) Cosm. Schmalfus Hist. Rei. et Eccl. Chr. T. IV. p. 227. et seq Maurus Schenkt instit. Jur, Eccl. P. I. p. 386. et seq. et Enchirid. nostr. Jur. Eccl. T. I. p, 168. edit. II. 18* i
