Krammer Ferenc: Fragmentum tertium, dogmaticum, de sola salvifica ecclesia, et neoterica ecclesiae catholicitate, ex scriptura, et ratione (Posonii, 1824) - 11.164c
83 Q u i n t u m p r i n c i p i u m. Ubertatem judicii, in nego lio Religionis, immunem ab omni humana author itate, unicuique relinquendam. * * Hoc de Libertate, unicuique asserta, principium, satis eliquatum in systemate protestantico haud esse, d monstrant vehementes adversus eos, qui ea uti audent, reclamationes. —- Mirum ! nullus est, — ego certe novi neminem, qui explicare illam, primis originibus congrue, nitatur, — Equidem opinor , libertatis hujus assertionem eo sensu factam non esse, quo hodie praetenditur, — spectataque Lutheri, qui eam introduxit, o- innes eos, qui a suis dissiderent judiciis, acerbe perfricandi, conderrmandique consuetudine, ad finem usque retenta, nihil aliud privilegii hujus nomine intellectum tunc fuisse, quam liber- talem, a doctrinis Catholicis, seu, ut loqui reformator solebat, a papisticis abominationibus, quas ipse, ut tales, reprobabat, dissentiendi, sequendique doctrinas puras, praedicatas ab illo ; ita attamen, ut dissentire ab his nulli liceret, nec proinde esset, dissentiendi a tunc praedicatis doctrinis libertas. — Profecto, aut hanc duntaxat asserit, libertatem, aut, cum aliorum aliter sentientium judicia condemnat, secum ipso atrociter confligit; — in primo casu, propugnata hodie libertas, protesicintica haud est; —■ inaltero, libertas asserta verbo, ipsius assertoris opere et constantibus factis, reprobata esse intelligitur. (v. Frag. Isag. ' g. 21.) — Priorem casum confirm,ire videtur constans ab initio Lutheri scitis adhaerescendi studium, et universalis consuetudo, iis, qui novare auderent, obstandi, —• tum Augustanae confessionis continuus tenor, condemnandi dissentientes. Objectum haec molientibus fuit, rejecta Patrum, Conciliorum, et Ecclesiae authoritate, introductaque privati cujusvis judicii libertate, atque ita moto ab Ecclesia et authentico scripturarum interprete, et movendarum de religione controversiarum legitimo judice, periclitari ipsam, praetensi in reformatione consilii, animam, evangelicae nempe Religionis et integritatem et puritatem; pro numero enim capitum, futura libertinorum horum de Christianis doctrinis judicia, hocque pacto, introducto dissensu, amis- saque per id certitudine, omnem de medio pedetentim perituram Christianam Religionem. — Haec haud dici temere, etsi fateri nollent, satis tamen intelligebant prote- stantismi structores. — Quid ergo ? an relinquendam DiF 2
