Rátz András: Liturgika, vagy a romai keresztény katolika anyaszentegyház szertartásainak magyarázattya. 1. rész (Esztergom, 1823) - 10.473a
20 i hanem az fsak azon hálaadatosságnak. megbizonyí- tása, a’ mellyel a’ P ap iránt viseltetik az, a’ ki Misét ízolgáltat azért, hogy azö ügyében az Istenhez folyamodik. A’ Pap a’ néki nyújtott ado~ mánynon simul astirnant immolandum: quum vere sciamus unum pro omnibus mortuum, et unum Panem esse et unum Sanguinem , quem universalis Ecclesia offert. Quod si cui placet pro singulis singulatim off erre pro solius devotionis amplitudine, et orationum augendarum delectatione , id faciat ; non autem pro stulta opinione, qua putet unum Dei Sacramentum non esse generale medicamentum. Walaf. Strabo de reb. eccl. cap. 22.— Quum passus sit Dominus in cruce pro salute mundi, nunc mactatur in altari pro unius commodo. Tunc crucifixus est pro totius populi multitudine, nunc quasi pro unius homuncionis utilitate salutaris Hostia videtur offerri Petr. Damian, in opusc. 6. Cont. Inst. Cler. cap. 2. Cardinalis Cajetanus (in 3 part. S. Thomce qusest. 79. art. 5.) monet arguendos esse homines ignoranter petentes vel exigentes pro sua eleemosyna totam sibi missam dari, aut suo defuncto. Nihil enim minus ipse habebit y si mille alii petant eandem Missam pro se ipsis et aliis defunctis, quam si pro ipso celebrari dicatur: imo ex hujusmodi indevotione sic petentis damnum videtur incurrere , quod minus sibi proderit.— Ita antiquiores Theologi. Nunc autem, inquit Mabillonius (Praef. 1. in saec. 3. Bened. §. 6. n. 63.) eo devenit res, ut nisi Sacerdos pro modica stipe singulas persolvat Missas, gravissimum crimen commisisse judicetur a recentioribus casuum arbitris (ap. Tompám P. I. pag. 272.)* — Et ex part* recte, ut mox patescet.
