Frank Ignác: Specimen elaborandarum institutionum juris civilis Hungarici continens: I. Praecognita II. Doctrinam de donatione regia (Cassoviae, 1823) - 10.393
.... *33 atrius subliliusque disputandis dubiis quaestionibus, occasionem attulisse. jr. Facillimum post haec explicatum habent variae populi classes, quas vetusta monimenta indicant. Nempe Nobilium adpellatione continebantur omnes proprietarii; ex quibus ii Domini dicti sunt, s. seniores (signore ital.), qui per amplitudinem bonorum suorum milites aliosque homines alere potuerunt; Principes iidem , qui optimates, proceres, opibus et auctoritate in regno praecipui. Qui beneficia ab aliis tenuerunt, generali vocabulo homines, jóbágiones*) sunt adpellati: erantque horum I. pro muneris, quod gerebant, diversitate, plures classes; speciatim servientes, milites dicti, qui militari servitio erant obstricti; Curiales, Udvornici, qui obsequia aulica dominis suis praestabant; suis nominibus, uti agazones, falconiferi, venatores, spiculatores etc. porro distincti. Non minus II. discrimen adferebat dominorum, a quibus beneficia habebant, dignitas; indeque explicari possunt denominationes servientium Regis, jo*) Jóbágio, (a jó, et bdgy derivatum) eum, qui beneficiario jure bonum quodpiam teneret, quem jam donatarium dicimus, designasse videtur, putoque primitus jdbdgyd sonuisse ; a radice bdgy derivatum bágyad hodiedum super- est. Subinde vero Domini colonos hospites, jóbágiones suos adpellare gaudebant, quo factum est, ut commune olim donatariis nomen (1222 , 10. 13. 30.) postremo rusticis tantum remaneret; eodem modo, sicnt in Gallia va- sallorurn adpellatio ad colonos translata est. Nam libenter potentiores imitantur caeteri; indeque sunt plura alia , c. g, Udvarbiró, Ispány.
