Krammer Ferenc: Fragmentum primum isagogicum de religione et Ecclesia Catholica, sola salvifica, et de neotericae catholicitatis originibus (Posonii, 1824) - 10.225
48 %r 4*«*, ftc uttb fcf>ilTfí>aftcfie %cufeí; studiumque operum bonorum', nihil sit aliud, quam deformis Monachus , quem singuli gestamus iu peffore, — et, fidei! (Tom. 3 lat. p. 487.) — Ad haec nihil addam aliud , quam explicationem fidei illius, solius , £X'- f/tf-ro omni opere, ad justitiam, et salui em necessariae. — Fidei nomine, quam urget, non earn int eilig it, qua omnia, quae revelata sunt, creduntur; verum illam, qua aprekenduur juflitia Chrifli, seu, qua creditur, remitti peccata per Chriflum \ qui enim id credit, eidem imputatur jufliLia Chrifli, iitque, hac Chrifli jufli- tia , justus. — Explicat perridicule hanc fidem Lutherus sic: GTríftué wirb bon feinem SSatcr unter alle tu bic Dfappitó geworfen; Wer tint friget, ber hat tu gattfy, — Grotius doctissimus Protestáns, fundamentalissimum hunc reformatae rei articulum, quo gravissima quaeque scelera tegi creduntur, adversum ver^e pietati declarat; siquidem abhorrens sit, sola hac fide eos effici juflos, qui scelerati reipsa sunt, quin poeniteant. — Dein prosequitur: dicitis quidem, in juflif icatis omnibus poenitentiam semper sequi. Quoad ego verum non arbitror. Et deinde, quee efl illa poenitentia? Vivere, ut lubet; deinde infante morte , dicere mimflro : nollem fci- £tum ; & credo , juflitiam 'Chrifli mihi imputari, idque verum esse, quia id credo. Cum hoc viatico statim ille in coelum evolat, deque eo dubitare, Stygice efi incredulitatis. (In voto pro pac. Eccl.) Svo De Charit at ei a) Charitatem , omnium v irtulum reginam , et animam tot iu, Beligionis, longe infra fidem dejicit. Fides, inquit, facit Dei filios; Charitas vero, hominum flervos. — Teter sensus cujus vis in eo est, quod omnia, quae adtinent salutem, Joli fidei adtribuat exclusive. — Hinc, Charitatis fructus, opera, diserte etiam /hinos vocat, quos, dum ad coelum itur, relinquere oporteat inferius; siquidem eo ascendi possit per Jolam (idem, quam omnipotentem, sicut Deum, (supra) quin aperte Deum , nominat. (Äii'dienpoftill, epift.in nov. an.j — Quam certum est, Charitatem hominibus fer vir e, tam etiam constat, hoc servitii genere, homines fieri Dei filios; (Math. 5. v. Q. et 45. — 1. Joann. 3. v. 10. 11. etc.) — ejus vero defectu, fieri filios Diaboli. (ibid.) — Omnis coram Deo justitiae fundamentum , et radicem, esse fident, inconcussa veritas est; ast inde haud se- quilur, /olam esse omnia. — S. Paulus Charitatis praerogativam etiam asserit, cum docet, fide esse majorem. — bj Cum de verbo Dei agitur, ibi nullam Charitatis rationem habendam, sciscit. Audi, et stupe: unus apex verbi maior est ccelo, & terra ; — quid tum? — quare ibi nullam prorjus habemus rationem Charitatis , aut concordia Chrifliance, fed utimur simpliciter Tribunali, hoc efi y maledicimus, & condemnamus omnes, qui vel in minimo locdunt Maje flatem divini verbi. (Toni. 4. lat. Jen. p. l6l.) — \ ix intelligas sensum Tribunalis illic , ubi quisque est verbi Dei ex
