Mollik Tóbiás: Dissertatio de divina auctoritate deutero-canonicorum utriusque testamenti librorum ac partium (Jaurini (Győr), 1819) - 10.189
m 667. Hinc etiam Moyses in descripta a se Orbis historia , vigintiquinque saecula conprehendente, nullam prorsus facit mentionem ullius inscriptionis , ac vel litterae fiilo scriptorio ante suum aevum exaratae ; etsi saepius meminerit de positis a Diluvio usque gratitudinis vel pietatis monumentis, de structis altaribus, (Gen. 8. 20. C. 12. 7. etc.) de erectis sed non de scriptis titulis, {Gen. 28. 18. C. 3i. et 36. aliasque) de initis contractibus, faederibus, pactis, etc Gen. 21. 27. C. 23. 17. C. 26. 28. aliasque. Qui autem fieri potuisset; ut Moyses pro sua ingenuitate non ullibi meminisset in sua Genesi de uno adminus alterove pio ac Zelozo viro, qui '1&i3 annorum ab Orbe cddito historiam per inscriptiones scriptaque fragmenta, ipsi nobisquc conservassent; e quorum consarcinatione, secundum novantes suam Moyses contexuisset Genesim. Aut forte nullus ex illis viris vel nominari meruit? Igitur aut Moyses peccavit in suos authores ac magistros : aut fragmen- tistae peccant in Moysem- Vid. n. 548— 9. 8) De Libro Josue, etc, 568. De Josue Libro agens Vir CJ.fol. 242—3. inquit: Qua de tribubus Juda, Ephraim et Ma- najje Jos. i5. 63. C. 16. 10. C. 17. 12 —13 leguntur, non arguunt recentiorem at at em; nisi forte , quia NB. cum orationis serie haudquaquam cohcerent , intrusa sint. Amice! heterodoxis et biblicis naturalistis secundum sua principia possunt imo debent non pauca in S. Litteris videri non cohaerentia ; quae, si liceat ipsis salva religione dice- re, forsan intrusa ejfe, mox S. Litterarum praesidio ac robore contra eos destituemur. Jamque vidimus n. 534. S. Litterarum sententias , quae praecise e describentium inscitia vel praecipitantia (e. g. e margine) non poterant irrepere in textum sed concepto studio debuissent intrudi , eo minus pro intrusts haberi posse, quo inportuniore loco positae, cumque orationis serie haudquaquam cohaerere videri possent. Eo minus namque consensurum
