Mollik Tóbiás: Dissertatio de divina auctoritate deutero-canonicorum utriusque testamenti librorum ac partium (Jaurini (Győr), 1819) - 10.189

122

in apocryphis hebraice habent. Hebraicum et Chaldaicum aliquando idem est Origeni, sicut et Philoni aliisque; unde Origenes innuit, apud Judaeos Librorum Tobias et Judith Chaldaica exemplaria non haberi in apocryphis; etsi illis iit indubie Divinis non utantur, sed suspensa maneat illorum auctoritas usqire ad Prophetae alicujus declarationem: prout audivimus n. io. Parem sententiam continent allata n. 273. S. Hieronymi verba de Libro Judith: Cujus auctoritas ad roboranda illa , quce in contentionem veniunt, minus idonea judicatur (ob suspensam adhuc auctoritatem) Chaldceo tamen sermone conscriptus inter hißorias conputatur y et quidem feßiva solennitate celebrandas adeoque Sacras et non mancipatas apocryphis. Simili porro ratione intelligenda 5unt ista ejusdem verba de Libro To- bice : quem hebrcei ex Catalogo , seu Canone indubiarum Divinarum Scripturarum secantes , iis quce hagiographa memorant, manciparunt, quorum nempe auctoritas apud Judaeos in suspenso manebat.

282. Indubium sane est, Librum Tobiae non minus ac Judith, ab hebraeis per saecula pie conservatos, lectos ac memoratos fuisse usque ad Apostolorum aevum: tuncque a conversis Judaeis Ecclesiae Christi D. fuisse illatos. Utrumque igitur Librum illum hebraei tametsi non in Canone y attamen cum suo Josepho (n. 10.) inter sancte - scripta seu hagiographa memorarunt hisque manciparunt, non vero apocryphis} non sancte scriptis. Vid. S. Hilarium /z. 154. ei S. Epiphanium n. 240.

283. Celebriores quidem operum S. Hieronymi editores, Martianaeus, et hoc ductore Vallarsius, pro vocabulo hagiographa subftruserunt apocrypha; sed quo ausu, ipsosmet audiamus. Martianaeus sic disserit pro lectione: apocrypha : Ita legit Mss. Codex Bibitorum maximus Cartusice Villce-No- vce secus Avenionem. (At huic quamplurimos Mss. Codices contradicere, mox fatetur.) Et ita legendum consentiunt viri litterati, Leander a S. Mar-