Mollik Tóbiás: Dissertatio de divina auctoritate deutero-canonicorum utriusque testamenti librorum ac partium (Jaurini (Győr), 1819) - 10.189
I‘2 16. Inde jam ingenuae menti facile succurrit ratio discriminis illius, quod memorati V. T. Libri (dicti deu tero canonici) quibusdam in Ecclesiis quidem, minime autem in omnibus protinus agniti fuerint pro Divinitus inspiratis. Apostoli videlicet eorumque discipuli, apud quos repererunt libros illos, commendaverunt eosdem velut Divinos ; aliis vero illos non habentibus, vel forte etiam aversantibus, non obtruserunt; ne difficiliorem facerent eorum conver* sionem, ad quam caeteroquin ultra praedicationem sufficerent reliqui Libri V. T. ac (si qui jam exstarent) Novi. Merito quoque fidebant Apostoli, Judaeos post sinceram conversionem suapte alioquin oblivioni tradituros esse Hebraismi ac Hellenismi dissidia, quae ad memoratos quoque Libros se extendebant. 17. Ear quippe ratione fuerat enata Apostolicae Traditionis disparitas circa illos Libros ; quod isti apud solos fere hellenistas Judaeos cevo Apostolorum in usu ac veneratione essent licet non pari Libris per Prophetas commendatis, n. 10. Caeteris enim plerisque Judaeis, quibus vix aliud, quam hebraum9 videbatur posse esse Divinitus inspiratum, soli hebraei Codices videbantur posse sacri haberi: aut certe gracam ignorantes linguam, non ullam habuerunt curam possidendorum librorum, quorum pleri- que adminus avo Apostolorum vix alio quam gra- co idiomate vulgati exstiterant. Istis porro libros illos Apostoli haud obtruserunt cauta prorsus dissimulatione j a caeteris vero, eosdem possidentibus, ut Divinitus inspiratos retineri jusserunt18. Eadem cauta dissimulatione usi Apostoli, aperte adminus nulla e deuterocanonicis V. T. Libris allegaverunt in suis Scriptis testimonia ; etsi non paucis in sententiis prorsus alludant ad rem ac verba' eorundem Librorum: prout longa serie exhibent viri eruditi. Necdum enim conversi Judaei, praesertim hebraisantes, ejusmodi allegatione potius offensi alienatique fuissent quam ad credendum allecti. Alio- qui nonnisi minus peritis e calamis profluxit isthaec
