Bajzik János Keresztély: Compendium Corporis Juris Canonici, exhibens summam canonum, constitutionum, et decretorum modernis temporum circumstantiis accomodatam (Pestini, 1836) - 10.057

eum audierunt, et accipiat poenitentiam: et si continuo creditur moriturus, reconcilietur per manus impositionem, et infundatur ori eius Eucharistia. Can. 8. Caus. 26. Quaest. 6.

Quodsi aliqua aegritudine ita fuerint aggravati, ut quod paulo ante poscebant, sub praesentia Sacerdotis significare non valeant, testimonia fidelium, et circumstantium prodesse debebunt, ut simul poenitentiae, et reconciliationis beneficium consequantur. Can 10. Caus. 26. Qu. 6.

Quovis tempore non est deneganda poenitentia postulanti, cum ille se obliget iudici, cui occulta omnia noverit revelari. Can. 13. Caus. 26. Quaest. 6.

Ab infirmis in periculo mortis positis per Presbyteros pura inquirenda est confessio peccatorum, non tamen imponenda est quantitas poenitentiae, sed innotescenda, et cum amicorum orationibus pondus poenitentiae sublevandum. Can. 1. Caus. 26. Quaest. 7.

Pro qualitate delicti tempus poenitentiae impendatur. Can. 7. Caus. 26. Quaest. 7.

Hoc sit in iudicio positum eorum, qui praesunt, vel quanto tempore, vel quali modo poenitere debeant, qui delinquunt; quia aetas, et eruditio multam haberi facit differentiam poenae. Can. 8. Caus. 26. Quaest. 7,

Poenitentem ex corde ita oportet suscipi, sicut Dominus ostendit, cum dicit, quia convocavit amicos suos et vicinos dicens: congratulamini mihi, quia inveni ovem meam, quam perdideram. Can. 9. Caus. 26. Quaest. 7«

Si Deus benignus est, ut quid Sacerdos eius austerus ? (in imponenda poenitentia) vis apparere sanctus ? circa vitam tuam esto austerus,

( 65 )