Hittudományi Folyóirat 19. (1908)
Hellebronth Miklós: Még egyszer az égfölötti vizekről
MÉG EGYSZER AZ ÉGFÖLÖTTI VIZEKRŐL. 219 1899. S. 14.) : »Nach der Lehre des hl. Vaters [Leo XIIL] wollte uns Gott über das Wesen der Dinge nichts offen- baren, und hat sich eben deswegen in der Ausdrucksweise an die vulgäre, sehr beschränkte, oft sogar irrige Anschauung des Volkes anbequemt.« Zanecchia, kinek munkái (Divina Inspiratio S. Scrip- turarum 1899. és Scriptor S. sub div. Inspiratione 1903.) a magister SS. Palatii »imprimatúrájával vannak ellátva1, utóbb nevezett művében: »In assertionibus cosmologicis, astronomicis etc., finis hagiographorum non erat lectiones tradere circa scientiarum naturalium materias, sed utebantur notionibus illarum scientiarum, prout priscis illis temporibus vigebant apud populum, cui Scripturam tradebant, ut ex notionibus illis, sive realiter sive apparenter veris, disceret religiosas veritates quas divinitus ei consignabant« (p. 88.). »Quapropter si male ac iniuste rationalistae agunt despiciendo Scripturam propter praesumptos errores contra scientiarum naturalium pronunciata et contra accuratam historiam, quasi Scriptura inspirata ac ordinata esset ad historicas et naturales illas veritates docendas, non laudabiliter se gerunt ■exegetae ac apologistae catholici dum Scripturarum textus violenter contorquent, ut illos cum vera historia et scientiis naturalibus concilient, volentes scriptores sacros docuisse id quod docere minime intendebant«, (p. 90.) 1 Zanecchia könyveinek ismertetésénél Főnek mulatságos elnézésnek esett áldozatúl. Azt írja ugyanis (i. m. S. 104.) : »Neuer- dings nahm die »Revue Biblique« im Juli-Heft ohne sichtbaren Grund Veranlassung aus der schon vor zweieinhalb Jahren erschie- nenen [Schrift Scriptor S. etc.] mit grossem Nachdruck und feier- liclier Einleitung nebst■ ebensolchem Schluss einige Seiten zur wei- teren Bestätigung der Lagrangeschen Theorien anzuführen (Nouv. Serie II. 1905. 450—452.). Zur besonderen Empfehlung dieser Be- stätigung wird sogar eingangs bemerkt, dass diese Schrift mit dem Imprimatur des Magister sacri Palatii erschienen sei (son livre a paru avec Fimprimatur du Maitre du Sacré Palais p. 450.). Ich finde aber wenigstens in dem mir vorliegenden Exemplar sowohl der ersten wie der zweiten Veröffentlichung Zanecchias keine Spur von einem solchem Imprimatur, sondern nur die »Revisio et approbatio