Hittudományi Folyóirat 12. (1901)
Dr. Kováts Sándor: A Tárkányi-féle magyar Szentírásról
132 HITTUDOMÁNYI MOZGALMAK, VEGYESEK. metaphoram, significat: calamitatum fluctibus obrui, mergi miseriis, mala perferre, etiam mortem pati (vérkeresztség; ergo, Marc. X. 38. = num easdem calamitates perferre potestisr quae mihi sunt subeundae? Ami különben a szövegössze- függésből és a parallel helyekből is kitűnik, Mark. X. 38.. potestis bibere calicem (a magyarban is: a keserűség poha- rát üríteni), quam ego bibo ? aut baptismo, quo ego baptisor, baptisari? 39. at illi dixerunt: possumus. Jesus autem ait eis: Calicem quidem, quem ego bibo, bibetis et baptismo, quo ego baptisor, baptisabimini (üldözést szenvedtek s végre mártírhalált haltak) etc. Előfordul ily értelemben profán íróknál is, pl. Plutarch, de puer. educ. c. XIII. §. 3. Heliodor. Aethiop. II. 3., IY. 20., Y. 16. Ámde ez nem oly könnyen érthető, mert nálunk teljesen szokatlan metaphora és ennek dacára magyar bibliánknak egy szó megjegyzése sincs hozzá. Epúgy világot vet e szó értelmére a szövegösszefüggés a másik helyen, Luk. XII. 50., baptismo autem habeo bapti- sari, et quomodo coarctor, usque dum perficiatur ? Tárk., míg csak kínszenvedésemben egészen el nem merülök. Még egy harmadik hely függ ezzel össze, t. i. I. Kor. XY. 29. i7téi tI noujaovoiv 01 ßann^Ofievöi i’m'o twv vexqmi׳. Alioquin quid facient, qui baptisantur pro mortuis, si omnino mortui non resurgunt? ut quid et baptisantur pro illis? Estius, sz. Pál leveleinek kitűnő kommentálója, így ír e helyről: Post demonstratam mortuorum resurrectionem ex Christi resurrectione, subnectit ad idem probandum alia quaedam argumenta, quorum istud sumitur ab exemplo eorum, qui baptisantur pro mortuis ... sed quid sit baptisari pro mortuis ? obscurum est et ab auctoribus varie exponitur. 1° Tertullianus (de resurr. earn. 48. adv. Marcion.V. 10.) significat fuisse tempore Apostolorum, qui, quamvis vane pro amico, qui forte sine baptismo defunctus est, se bapti- sandos curarent. Quod sane non fecissent, nisi mortuorum corpora aliquando resurrectura credidissent. Tertullianum secuti sunt Ambrosiaster, Haimo, Hervaeus, s. Thomas, Erasmus in paraphrasi, annuit et Glossa. Verum hanc expositionem rejiciunt Epiphanius (haeresL