Folia Theologica et Canonica 10. 32/24 (2021)

Ius canonicum

178

JÓSÉ MIGUEL VIEJO-XIMÉNEZ

tál de Anastasio II (D. 19 c.8)78. A1 comentar D. 19, el autor de la SVT transcribió las ensenanzas que se atribuyen a P:

Sicut Vetus Testamentum ad D.19: Firenze, BN, 1736 G. 4

De epistolis uero. De epistolis quoque decretalibus et quas apostoliéi pro diuersis negotiis per prouincias scripserunt, quod uim auctoritatis contineant ostenditur [D.19 pr.]. Si enim Romanorum Pontificum decreto tractatorum opuscula approbantur uel reprobantur quanto potius debent preferri omni honore que scripsit ipsa diuerso tempore pro catholica fidei pro sanis dogmatibus et c<etera> [ex D.19 c. 1], Item ut Stephanus dicit quia in speculam, i<d est> custodiam uel sublimitatem et exemplum Sancta Romana ecclesia posita est [ex D.19 c.4]. Sed hoc de illis epistolis, uel sanctionibus in quibus nec euangelicis preceptis nec precedentium patrum decretis aliquid contrarium inuenitur intelligendum est. Quod ex illo capitulo uideri potest: Secundum ecclesie catholice et <cetera> Circa huius capituli finem ordo littere sic est faciendus: Quod quidem uerum est, dicit aliquis, nisi curiosa, i<d est> studiosa, suspicio aliquorum tantum se extenderit ut imaginetur, i<d est> mentis subtilitate intueatur illam uirtutem, postea inefficaciter egisse, i<d est> nullam efficaciam habuisse, in sacramentis que Acatius usurpauit prolato iudicio damnationis eius Achatii a papa Felice pro heresi enim quam sequebatur iste Achatius excommunicatus est erat a Gelasio et Felice papa [ex D. 19 c.8].

EI autor de la SA fue el único que explicó el capitulo dei De doctrina Christiana recogido en D.19 c.6. Su comentario concuerda parcialmente con el juicio que hicieron los Correctores romani, cuatro siglos después79:

Summa Alenqonensis ad D.19. c.6: Alenqon, BM, fol. 166ra80

In canonicis. Non loquitur hic de decretis sed de aliis opusculis legendum est. Nam decretorum omnium inuiolabilis est auctoritas. Vel canonicam scripturam tamen uocat hic decreta a primordio sui in rigore condita quibus preponitur equitas laqueis iuris innodata.

78 Schulte, J. Von, Die Summa des Paucapalea über das Decretum Gratiani, Giessen 1890 = Aalen 1965.20.14-31.

79 Las palabras de los Correctores en nota 58 supra.

80 El comentario de la SA es una glosa marginal en el manuscrito del DG Durham, C. II. 1 (De): “Non loquitur hic de decretis sed de aliis opusculis legendum est. Nam decretorum omnium inuiolabilis est auctoritas. Vel canonicam scripturam tamen uocat hic decreta a primordio sui in rigore condita quibus preponitur equitas laqueis iuris innodata.”. En Durham, C. I. 7 (Db), la glosa termina con una remisión: “Non loquitur hic de decretis sed de aliis opusculis legendis. Nam decretorum omnium inuiolabilis est auctoritas. Vel canonicas scripturas uocat hic decreta a primordio sui in rigore condita. Vel de canonibus implacabiliter III pro III ut III Infra xxx. Q. i.