Folia Theologica et Canonica, Supplementum (2016)

José Miguel Viejo-Ximénez, Anotaciones marginales en la Discordantium canonum concordia del monasterio de Schaftlarn (München, Bayersiche StaatsBihliothek, lat. 17161)

266 JOSE MIGUEL VIEJO-XIMENEZ 118] oportunus propinili nomen (fol. 29ra, marg. izdo.) = Glosa a oportunus (edF: Opportunus) de D.61 c. 18 (Gregorio I, JE 1855 )'IS [19] festus p(ropium) n(omen) (fol. 29ra, marg. izdo.) = Glosa a la palabra Festus de D.61 c. 19 (Gregorio I. JE 1328) [411 TurpUianus proprium nomen est leniste (fol. 54va, marg. izdo.) = Glosa a Turpilianum de C.2 q.3 d.p.c.7" Un total de diez glosas marginales definen palabras de una auctoritas o de un dictum, a veces con términos similares a los empleados por otros decretistas. Son estos ejemplos: [2] monoscelite fuerunt qui dicebant unam uoluntatem esse in Christo, (fol. lOra marg. izdo.) = Glosa a monoscelitas,0" de D. 16 c.6 (Nicea II, 787, act. 4)98 99 100 101 102 103 [3] eulogie dicuntur manuales benedictiones (fol. 1 Ira, marg. izdo.) = Glosa a De eulogiis de D. 18 c.8 (Leo IV. JE 2599)1U2 [24] superiorem intellectum (fol. 33va, marg. izdo.) = Glosa a anagogen de D.76 c.7 (Jerónimo, ad Zach. 8, 18-19)'05 98 Cf. el comentario de la Sumina Parisiensis (SP): «Opportunus proprium nomen.» (McLaugh­lin, T. P. [ed.], The Summa Parisiensis on the Decretum Gratiani, Toronto 1952. 54.7-8). 99 En C hay también una glosa interlineal sobre Turpilianum: «nomen legiste». 100 Es la lectura de C, de la que edF no deja constancia. Friedberg editó «Monothelitas». 101 Las palabras «unam uoluntatem esse in Christo» se pudieron tomar de D. 16 c.6 (edF 43.15). La definición de esta herejía es un lugar recurrente entre los decretistas: cf., por ejemplo, la Summa de Esteban de Tournai ad C.l q.7 c.4: «Monothelitae erant haeretici, qui dicebant, in Christo unam tantum fuisse voluntatem, eum fuerint duae: humana, secundum quam nolebat mori, et divina, secundum quam volebat. Monos enim unum, thelos voluntas interpretatur» von Schulte, J. F. (ed.), Stephan von Doornick, 155.26-29. En el comentario de la SP aparece esta definición: «Monothelitas, monos unum, thelos operado vel voluntas» McLaughlin, T. P. (ed.), The Summa Parisiensis, 15.47. La SP repite la definición, en el comentario de C. 1 q.7 c.4: «(...) qui dicebatur Monothelitae; monos unum, thelos voluntas, i. e. qui dicebant unam tantum volun­tatem in Christo fuisse.» (McLaughlin, T. P. (ed.), The Summa Parisiensis, 97.42-43. 102 Cf. el comentario de la Summa Quoniam in Omnibus (SQO) ad locum: « Presbyteri uero ad con­cilia uenientes ne cogantur eulogias i. e. manuales benedictiones deferre» von Schulte, J. F. (ed.), Die Summa des Paucapalea iiber das Decretum Gratiani, Giessen 1890 (repr. Aalen 1965) 19.27-29. 103 Cf. SQO ad locum: «Et infra iuxta anagogen, scilicet secundum superiorem sensum. Ana enim sursum, gogo duco interpretatur. Inde anagogen, i. e. sensus ad superiora ducens.» von Schulte, J. F. (ed.), Die Summa, 43.5-8. Cf. Summa Esteban de Tournai: «anagogen i(d) e(st) superiorem sci(licet) spiritualem intellectum. Ana enim sursum et gogon interpretatur ducere» von Schulte, J. F. (ed.), Stephan von Doomick, 100. Cf. SP: «(...) quasi [non] exponitur ad lit­teram sed secundum anaggiem. superiorem sensum (...)» McLaughlin, T. P. (ed.), The Summa

Next

/
Oldalképek
Tartalom