Circulares litterae dioecesanae anno 1938 ad clerum archidioecesis strigoniensis dimissae

V.

28

consociatis una mentibus precibusque, tot blasphemias et crimina Dei maiestatem impudenter denegantium vel eamdem aperte aut vaferrima hypocrisi oppugnantium publica christianae fidei professione sacrorumque rituum participatione luce palamque expient. In tanta enim divinorum humanorumque iurium perturbatione, in tanto foederum pactorumque publicorum discrimine, tamque tristi in rerum vicissitudine, nihil sane aptius saluta- riusque esse ducimus, quam ut aversi hominum oculi mentesque deerrantes ad vera sempiterna nec mutabilia revocentur, infirmi- que animi caelesti Pane roborati omnia consilia atque incepta ad leges aeternas, solidissima iustitiae pacisque fundamenta, dirigere ac moderari queant. Nos itaque eiusmodi studia ac proposita dilaudantes, Congressionis istius celebrationem, quae, et frequentia selectorum hominum et sollemnium apparatuum splendore, magnifica ac frugifera admodum portenditur, intimo animi Nostri affectu atque singulari omnino significatione participare exoptamus. Quod quidem percommode facere instituimus, te Legatum Nostrum eligendo, Dilecte Fili Noster, qui instantiae Nostrae quotidianae, sollicitudini omnium Ecclesiarum tanta animi alacritate ac prudentia operam industriamque confers adsiduam. Te igitur, Dilecte Fili Noster, fidelem perque disertum Nostrae mentis interpretem, Legatum a latere Nostro mittimus ad Congressum ex omnibus gentibus Eucharisticum Budapestini celebrandum, ut ipse, Nostram gerens personam, sacria ritibus caeremoniisque auctoritate Nostra praesideas. Argumenta autem, quae de sanctissima Eucharistia pertractanda in coetibus proponuntur, maxime idonea videntur ad reconciliandos per vinculum caritatis augusto sacramento exhibitum seiunctos hominum animos, ad componendos ipsos quoque populos, qui, haud pauci, iniquis oculis inter se aspicientes, infestis crudelibusque armis ingentia mala et calamitates acerbissimas communi mortalium generi aut inferre non desinunt aut manifestius in dies minitantur. Peropportune autem, nono exeunte saeculo a felici obitu Sancti Stephani, primi Hungáriáé regis, gloriosa huius nationis primordia recolentur. Testis enim est Hungária ipsa, nullum a Deo munus posse vel hominibus singulis vel civitatibus dari maius, quam ut eius beneficio et accipiant catholicam fidem et acceptam perseveranter retineant. Ille quidem sanctus Stephanus, christianus princeps spectatissimi exempli, merito gentis Hungaricae firmamentum praecipuum ac lumen salutatur, quod eam, religionis verae observantia, non modo ad sempiternam salutem adipiscendam instruxit, sed humani quoque civilisque cultus praesidiis auxit atque nobilitavit. Inde sane, praeter commoda et ornamenta cetera, haud exiguus provenit hominum numerus, qui vitae integritate, doctrina, litteris, artibus, gestis muneribus, semetipsos et patriam luculentissime illustrarunt. Haec itaque beneficia, has laudes veras carissimae Nobis Hungaricae nationi ceterisque universi orbis populis libenter ominati, tibi, Dilecte Fili Noster, caelestium luminum copiam a Deo adprecamur, ut concreditum munus, eximia officii tui dignitate et Romanae purpurae magnificentia exornatum, ad felicem salubremque exitum perducatur. Cuius quidem conciliatrix esto ac praenuntia Apostolica Benedictio, quam tibi, Dilecte Fili Noster, Legationis ipsius sociis, actuoso Cardinali Archiepiscopo Strigoniensi, ceterisque Ecclesiae Cardinalibus et Praesulibus, itemque civilibus Hungáriáé Magistratibus, nec non omnibus iis, qui Congressui praesentia vel animo aderunt, effusa in Domino caritate impertimus.

Datum ex Arce Gandulphi apud Romam, die XII mensis Maii, in festo Sanctorum Nerei et Achillei, anno MDCCCCXXXVIII, Pontificatus Nostri decimo septimo.

PIUS PP XI.

Dilecto Filio Nostro

Justiniano Georgio S. R. E. Cardinali Serédi Archiepiscopo Strigoniensi.

PIUS PP. XI.

Dilecte Fili Noster,

salutem et Apostolicam Benedictionem.

Per dilectum filium Nostrum Eugenium S. R. E. Cardinalem Pacelli, quem Nostrum a Latere Legatum mittimus, ut hac dignitate auctus Eucharistico ex omnibus Nationibus Conventui, apud vos celebrando, praesideat, has tibi litteras damus, quibus volumus tibi tuisque gratulari vehementer ob apparatos apud vos diligentia summa studioque actuosissimo Jesu Christo universorum Regi triumphos. Id siquidem ut faustissimo vobis auspicio est, ita non mediocre Nobis solacium affert. Si enim non desunt, quod profecto accidit, in tanta temporum animorumque perturbatione, aegritudinis anxitudinisque causae, at opportune invectus mos id genus Congressionum, quae indentidem apud diversas gentes per statos dies habitae, christianam fidem, spem, caritatemque enutriunt, ac fidelium pietatem virtutemque excitant, bene de populorum salute sperare jubet. Undenam scilicet laboranti humano generi malorum