Circulares litterae dioecesanae anno 1929. ad clerum archidioecesis strigoniensis dimissae

VI.

Caritas Christi urget nos,1 cum Beatissimum Patrem nostrum a quinquaginta iam annis Christi Sacerdotem concelebramus. Et merito quidem nostrum Sacerdotem Magnum Beatissimum praedicamus, quippe qui sacerdotalibus gratiis cumulatus non tantum Christi Sacerdos, sed et Vicarius existit.

Verum beatus et Christianus populus, qui scit iubilationem :2 beata multitudo (iliorum, qui honorant Patrem, ut sint longaevi super terram. Itidem beatus et populus Hungarus, qui peculiarem in Christi Vicario Patrem veneratur, Cuius gloriosi Praedecessores Hungáriám Christo pepe- rerunt, Sacra Bcgia Corona, Christiana cultura ornarunt, paterno semper affectu foverunt, contra inimicorum insidias per saecula defenderunt, novissimisque procellis depressam et usque ad terram humiliatam — nostra agnoscendo iura, insta intelligendo desideria — paterna manu erexerunt. Merito congaudemus Jubilanti Patri, qui et Ipse semper interpellat pro nobis.

Imminente igitur festivo die, quo Communis Pater et Sacerdos noster condignum pro nobis sacrificium oblaturus est Aeterno Patri, omnes vos alloquimur, Venerabilis Hungáriáé Clerus et fidelis populus : ut quot quot Christum diligitis, Christi Vicario adhaereatis. Jubilate verbo et opere ; iubilate oratione et vita. Et sicut olim in Actibus Apostolorum oratio Ecclesiae sine intermissione fiebat pro Petro3, ita et vos pro Petri

1 II. Cor., V. 14.

2 Ps. LXXXVIII, 16.

3 Act, XII. 5.

Venerabiles Fratres, Filii Dilectissimi!