Circulares litterae dioecesanae anno 1896 ad clerum archidioecesis strigoniensis a Claudio Francisco Cardinale Vaszary principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae

XXIII.

184

perinde etiam in aris. Quapropter felicibus auspiciis orta propediem celebraturi solemnia Deiparae Virginis, sub domestica invocatione Magnae Hungarorum Dominae insignis, miram avorum religionis in eam sanctitatem spirante, illa talia omnino esse vehementer cupimus, quae avitae populi nostri in Augustissimam coelorum Reginam pietati, quam cum lacte ex uberibus matris quivis imbibit genere Hungarus, penitus responderent ac faustitati, nunc primum feliciter occurrenti, ex integro digna essent.

Qua de causa committimus et mandamus, ad quos pertinere dignoscitur, universis, ut in concione Dominicae I. Octobris seu solemnitate ss. Rosarii habenda (aut etiam prius et ea meliori ratione, quam expedire magis censuerint) populum de novo B. M V. festo, Dominica praefatam festivitatem insequenti celebrando, rite edoceant, eas prae caeteris magna commendatione prosequentes rationum utilitates, quae instituendi eiusmodi festi et auctrices erant et incitatrices, quo iidem fideles nobiscum gaudeant de nova cultus Deiparae accessione in patria, auctoque pietatis studio tantae festivitati interessé valeant.

Certe quidem totam causam intentis quam maxime oculis considerantibus rationesque consilii omnes securn deputantibus, haud maioris difficultatis erit, expedita commendationis argumenta vel ex recentis Officii ac Missae contextu depromere, miram profecto varietatem ac solemnem dicendi ubertatem suppeditantia.

Qua in re versantes illud quoque innuere iuvat et indicare, nos haud minus aeque nec fortuitis consiliis, sed condictis plane, pro huiuscemodi festi celebratione Dominicam destinasse, quae secunda Octobris Calendas sequitur, cuius quidem lunationis prima Solis die sacra solemnia Reginae ss. Rosarii in toto orbe catholico aguntur, imo integer mensis concordi religionis studio vivida Rosarii Marialis pietate floret, cuius supplicandi ritus opem iucunda ob devictas Turearum acies memoria recolit atque triumphos Magnae Nostrae Dominae praesidio, ex generis Hungarici hostibus actos.

Si proin iucunditate semper festiva mensem salutavimus Octobrem Reginae ss. Rosarii sacrum, eundem postmodum quotannis redeuntem voluptate liquidissima perfusis pectoribus praestolabimur Magnae Hungarorum Dominae laudibus amplioribus dicatum.

Quod iam superest Venerabiles Fratres ! qui fidelioribus in Ecclesiam officiis tamquam matrem optimam, gemmisque cariorem simul patriam detenti estis, magna charitate hortamur (et per vos fideles vestrae curationi obnoxios) ut Augustissimam Virginem, titulo Magnae Hungarorum Dominae venerandam, impensiore in dies studio, imo calore pectorum pristino et colatis et diligatis universi, eiusque singularem cultum, reverentiam et amorem sic exemplis monitisque tueamini, perinde ac decus nationis nostrae eximium et praestantissimum fontem bonorum, quo poten- tissimi eius patrocinii munera in totius populi ac regni nostri salutem ac pacem, maiora quotidie redundent. Certum namque tenemus exploratumque, incolumitatem fidei et religionis iuxta atque patriae, tamdiu fore integram ac stabilem, quamdiu eadem in Magnam Dominam steterit pietas, constanter digna Maioribus.

Interim omnis auspex boni et effector Deus, consiliis nostris vestrisque laboribus coelesti faveat ope propitius, ut iis, quae nos per litteras identidem de cultu ac pietate opiferae Virginis datas plantavimus, vestra accedente sollicitudine ac rigante navitate,