Circulares litterae dioecesanae anno 1889. ad clerum archi-dioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Simor principe primate regni Hungariae et archi-episcopo dimissae

X.

77

X.

Quemadmodum e rescripto Apostolico, ad Episcopum Brixiensem directo, et abhinc ddto 4. Aprilis h. a. publicato liquet, typis in Italia vulgatus est libellus, sicut mole exiguus, ita iuribus Summi Pontificis valde praeiudiciosus, quem anonymi auctoris libellum in superius memorato Brevi commemoratum, Episcopus Brixiensis mox damnavit, et reprobavit, bocque ipsum Sanctissimo Domino Nostro significare non dubitavit. Libellum interea etiam s. Congregatio Indicis examini subjecit, et reprobavit, et in indicem librorum prohibitorum retulit, decreto, quod sub 13. Aprilis h. a. latum, vulgatumque est. Quo facto, auctor libelli se prodidit, estque Cremonensis Episcopus, qui facti poenitentia ductus, decreto indicis, reprobando et retractando suum scriptum se omnino subjecit, bocque ipsum tam coram populo fideli in Ecclesia catbedrali congregato publice ac solemniter declaravit, quam etiam Summo Pontifici annunciavit, a quo subnexum rescriptum recipere meruit.

Nr. 2772.

Breve Aposto- licum ad Episcopum Cremonensem

VENERABILI FRATRI IEREMIAE EPISCOPO-CREMONENSI.

LEO PP. XIII.

Venerabilis Frater, salutem et Apostolicam Benedictionem. — Libentes intelleximus, id quod te facere aequum erat nec dubitabamus facturum, summa te voluntate potestatis legitimae decreto paruisse, iudicioque Nostro recentem illam lucubrationem tuam teque ipsum submisisse cum obsequii reverentiaeque testificatione debita. Qua in re eminet profecto virtutis exemplum, nominatim in Episcopo laudandum: idque etiam insignius, quia maximá populi corona libere editum. De illa vulgo cognita modestia Fenelonii nondum fama conticuit: quo ipso confirmatur, non tam esse miserum aliqua in re opinione delinquere, quam deliquisse fateri gloriosum. — Habes igitur, venerabilis frater, in ipsa facti. conscientia praecipuum fructum consolationis: quamquam videri tibi iucunda ac perhonorifica debet etiam approbatio hominum sapienter iudicantium. Horum erga te voluntas illam quoque animi molestiam facile absterserit, quam debes ex eorum clamore plausuque cepisse, qui tua illa scriptura in suffragium caussae suae avidius abutuntur. — Ceterum intelli- gis quanti sit videre diligenter, ne caussa romani pontificatus, in angustiorem campum disceptando cogatur. Videlicet oportet in negotio tam gravi non iudicium ex eventis rerum mutabilibus facere, sed repetere altius rationes, serioque perpendere