Circulares litterae dioecesanae anno 1883 ad clerum archi-dioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Simor principe primate regni Hungariae et archi-episcopo dimissae
I.
2 lati» fidelium viventis, ac universalis Ecclesiae indigentiis prospicientis munificentiam contestatur summa aeris quod in litteras et litteratos, in scholas porro catholicas Romae, alibique locorum conservandas, in egentium item turbam profundit. — Quod autem tantis cum malis, tantisque cum periculis luctanti Summo Pontifici suis in tribulationibus et angustiis, quas Ecclesiae causa interim sentit, sed patienter tolerat, sua ope Deus adsit, et ita quidem adsit, ut ad fortia quaeque per infirmitatem confundenda videatur adesse, dubitare non possumus. — Vel forte, ut alia silentio praetermittam, non Deo protegente factum est, ut illis recte diebus, quos Romae exegeram, Russorum Imperator inita cum S. Sede conventione pacem Ecclesiae, suo in Imperio catholicis que suis subditis restituerit religiosam, qua illi a decenniis caru- erunt ? Eo mirandum et dolendum magis, quod Ecclesia catholica in Germania adhuc suis privata juribus sub iniquissimarum, et conscientiam catholicorum laedentium legum jugo gemat, bisque velut totidem compedibus ligetur ita, ut nunc quoque adhuc Sacerdotes ad tribunalia rapiantur, mulctenturque haud aliam ob causam, quam quod invito civili magistratu Missae sacrificium obtulerint, vel Sacramenta administraverint, vel defunctos sepeliverint. — Perpetue profecto laudi et gloriae cedet Clero illarum regionum, quod Episcopi plurimique Sacerdotes spoliari bonis omnibus, in carceres injici, de sedibus suis depelli, exilio mulctari, ludibrio haberi, contumeliis omnibus affici maluerint, quam Ecclesiae prodere jura et desistere a Petri cathedra ac tamquam surculi, quemadmodum S. docuit Cyprianus a radice, unde vigent, avelli.1) Confidimus in Domino quod indefessa studia Beatissimi Patris ad restituendam in Germania Ecclesiae pacem ac tranquillitatem, ubi vix jam non tertia pars omnium parochiarum vacat, adjuvante Deo, felici aeque successu, quemadmodum in Russia factum, coronanda sint. Reducem me Roma piis optimisque votis comitati estis, quorum ad propria reversus testes ac interpretes accepi litteras vestras, ex quarum lectione repletus sum consolatione, videns fidem vestram, observatiam et charitatem in Antistitem, imprimis vero pronam promptamque voluntatem vocationis vestrae obligationibus sic respondendi, ut alacritas illa, bonaque voluntas, factis comprobata optatum fructum referat et crescat, in Vobis in omni intellectu spirituali per gratiam mediatoris Jesu Christi. — Agite ergo, et hunc eumdem spiritum curae etiam vestrae creditis fidelibus instillate, factique ex amimo forma gregis facite et docete, ut verbum vestrum non sit in sermone tantum, sed et in virtute et in Spiritu Sancto et in plenitudine bonorum operum ; atque ita vestro exemplo confortati, deinde exhortationibus instructi fideles ambulent digne Deo, et impleantur agnitione voluntatis eius, placentes ei, per omnia et in omni bono fructificantes. — Confortamini igitur in potentia virtutis Dei, vigilate, orate, in omnibus laborate, implete ministerium vestrum. Instat sacrum quadragesimae tempus, quod expiandis aliorum temporum vitiis, compescendae per jejunium concupiscentiae, avertendisque divinae justitiae flagellis institutum est. Muneris mei postulat ratio, ut sacrum hoc tempus annunciem Vobis, qui vicissim ss. Concilii Tridentini decreto tenemini, eatenus curae vestrae l') De unit Eccl.
