Circulares litterae dioecesanae anno 1874 ad clerum archi-dioecesis strigoniensis dimissae a principe primate regni Hungariae et archi-episcopo Joanne Cardinale Simor
XIX.
82 XIX. Spiritualia exercitia ope Circularium ddto 8-ae Augusti a. h. Nr. 3673. dimissarum litterarum indicta, diebus praestitutis asservata sunt, in quibus sub directione P. Maximiliani Klinkowstroem et P. Hugonis Hurter S. J. Sacerdotum partem una mecum ceperunt praeter Episcopum unum consecratum, 126 Sacerdotes, in variis dignitatibus ei officiis constituti, quorum elenchus alpbabetico ordine digestus inferius datur, una cum ordine diurno per tempus sacrae solitudinis observato. Operae pretium me facturum existimavi, respondendo etiam instantissimis precibus, quibus id a me petebatur, ut ambas allocutiones, cum illam, qua aperui, tum illam, qua spiritualia exercitia conclusi ad notitiam V. Cleri ArchiDioecesani perferrem. Sermonis prioris tenor est sequens: Si spiritualia exercitia nunquam non salutaria, nunquam non utilia sunt, hodie, spectata nimirum praesenti matris nostrae Ecclesiae Catholicae per orbem conditione ne- dupa utilissima, verum etiam necessaria apparent. Profecto si e signis conditionis, in quam Ecclesiam Catholicam conjectam videmus, consilia Dei, quae nisi piissima et justissima esse nequeunt, in lumine fidei quaeramus, non possumus non gravissima detegere argumenta, quibus, ceu totidem monitis impellimur, „ut mundanum pulverem, de quo religiosa etiam corda sordescunt,“1) „excutientes, et in fide inveniamur stabiles, et in opere ministerii nostri efficaces, illo Spiritus Sancti igne repleti, quem Dominus Noster Jesus Christus misit in terram, et voluit vehementer accendi.“2) Sapientes potentesque huius saeculi, qui per magnam orbis partem rei sanctae bellum indixerunt, nos concussos, afflictos, moerore tamquam diploide contectos vidare desiderant, in moestis nostris animis nefandi sui laboris profectum ac fructum se carpere existimantes : nos contra, super quos manus Domini firmata est, fiducia in Deum erecti, spe freti, caritate armati laeto animo ad spiritualia convolamus exercitia, misericordis- simum Patrem deprecantes, dona caritatis eius ad fortitudinem spiritus studiosi legentes. „Diligentibus Deum omnia cooperantur in bonum“3) et nos, circa quorum ministerii et laboris prosperam sortem specialis Dei providentia vertitur*, ipsa arduae conflictationis molestia, quae fratres nostros, eiusdem ministerii sacri socios per magnum terrae tractum jam exercet, monemur, ut Deo arctius conjungi contendamus, et quos mundus corrumpere aut frangere voluit, confusus meliores, ac in bono firmiores videre cogatur. „Genus electum, gens sancta, regale sacerdotium sumus4)“, omnia in Regno Christi salva esse, et instaurari posse credimus, imo pro certo tenemus, si nos ipsi caritate induti Deo reddimur, si quasi ad amantissimum et sanctissimum Salvatoris Dei Nostri cor transponimur, transplantamur. Quoadusque enim sal terrae infatuatum non fuerit, nec ejicietur foras, nec calcabitur ab hominibus.5) Nr. 4553. . De spiritualibus exercitiis asservatis. ; t l 1) S. Leo. Serm. de Quadr. 4. — 2) Orat, EccI, — 3) Rom. 8. 28. — 4) 1. Petr. 2. 9. — 5) Matth. 5. 12. seq.
