Circulares litterae dioecesanae a 16-a maji-31-am decembris 1867. ad clerum archi-dioecesis strigoniensis dimissae a principe primate regni Hungariae et archi-episcopo Joanne Simor

Joannes Simor

f

>

Y,

/

Dei misericordia et Apostolicaé Sedis Gratia S. Strigoniensis Ecclesiae Archi- Episcopus et Metropolita, S. Sedis Apostolicaé Legatus Natus, I. Regni Hungáriáé Princeps-Primas, Summus et Secretarius Cancellarius, S. C. et R. A. Majestatis Actualis Intimus Consiliarius, Exc Tabulae Septemviralis Cojudex,

1. Comitatus Strigoniensis Perpetuus Supremus Comes, Academiae Hungaricae •* Dirigens Socius, SS. Theologiae Doctor, Urbis Romae Nobilis Civis etc.

Venerabili Clero Saeculari ac Regulari Archi-Di- oecesis Strigoniensis Salutem in Domino et Benedictionem !

Venerabiles Fratres et Filii in Christo Dilectissimi!

Alterum jam ad finem vergebat lustrum, ex quo in procuranda Jaurinensi Ecclesia, inscrutabili Dei judicio tenuitati meae credita, laboravi; cum 'e vivis sublato Eminen- tissimo ac Reverendissimo Joanne Cardinali Scitovszky, ad illustrem hanc Metropolim, Ecclesiarum Hungáriáé principem Cathedram, advocor. Non diffiteor, Venerabiles Fratres et dilecti in Christo Filii! me fuisse toto animo commotum, meosque ad Deum oculos, vocesque convertisse, ut quid consilii in re tam gravi ac ancipiti capiendum esset, propitius ostenderet. Tremens quippe revolvebam animo, me non quidem aetate, sed indefessis laboribus, in Ecclesia Jaurinensi exantlatis, fractum, pastorali muneri, in amplissima hac Dioecesi ea, qua par est, alacritate gerendo, imparem esse. Dolenter etiam a grege me divelli sentiebam, quem jam probe cognitum meique studiosissimum, voci meae apprime docilem, votis monitisque meis mirifice obsecundantem nactus sum. Angebat etiam cogitatio, sejungi me oportere a Clero, patris ac praesulis sui reverente, a piis porro instituis, sollicitudine mea qua erectis, qua firmatis, quae iccirco, velut delicium, consolationem, gaudiumque meum maxime diligebam.

Si carni et sanguini acquiescere voluissem, libenter ad Vos non tam venire, quam potius volare debuissem. Splendore enim, qui hanc Cathedram Archi-Episcopalem ac Pri- matialem circumdat, nulla alia in Regno hocce illustratur. Innatum dein homini est, ut inter illos vitam traducere amet, quibuscum in eadem olim palaestra ad propositam metam tetendit, sudavit ac alsit, quibus suavissimis veteranae necessitudinis, ac amicitiae vinculis adstringitur. Os ex ossibus, caro de carne vestra sum. Inter Vos adolevi, inter Vos tyroci- nium vitae ecclesiasticae posui ac emensus sum, inter Vos quatuordecim annorum intercapedine per varios officiorum ecclesiasticorum gradus, utpote capellani, cleri junioris stu-