Beszédek tára záratékul az 1837-diki ország gyűlési jegyző könyvhez / N. Szebenben [Nagyszeben] / Nyomtattatott Filtsch Sámuel Könyv Nyomó Intézetében / 1837-[1838]

154. országos ülés

MiWzills> 31-tin tartott solenne fidelitatis jusjurandi, ex imo corde, et uno ore, in conspectu summi nu­minis deposuerunt. Die-0 illum, nostrum omnium mentibus alte infixum, heic commemorare tanto pajori naihi gaudio est, quod solenni hoc religionis actu, le­gale, etindissolubik'» optimum principem inter, et inly tos trium magni hujus Prin­cipatus nationuq^tatus et ordines intercedens vinculum arctius strictum, avitamque constitutione^ et prosperitatem ad seram posteritatem magis firmatam esse video. ^lib evoluto abinde haud exiguo undecim, et quod excedit, mensium inter­vallo ./inclyti status et ordines domesticis suis rebus non parcendo, superandis be­nignis propositionibus regiis, aliisque cum his connexis objectis incubuerunt, ad munera sua publica, patriosque nunc lares reversuri, — postquam sacratisima sua ma/estas, virtute benigni rescripti regii comitia haec hodierna die concludi clemen­ter jubere dignata est. Aliissimi hujus jussus in sequelam dum comitia hisce dissolvo, unicum mihi ad benigne concreditam aliam destinationem avocato superest, ut sacratissimae suae majestatis clementiam, et fiduciam, in benigne mihi collato plenipotentiarii sui regii comissarii munere, in me locatam grato animo recolam, quibus occasionem mihi datam vidi, per longius tempus in pulchra hac regione commorandi, ejusque popu­lum propius cognoscendi. Haec memoria cordi meo aliena nunquam est futura, idque exopto ut fideles transylvani mei quoque memoriam cordibus suis infixam conservent. Mely ö k. fennsége által mondott beszédre a’ k. kormányozó ő Exja követke­­zendöleg felelt: Quemadmodum divina providentia hunc magnum principatum Transylvaniae talibus continuo ex augusta domo austriaca principibus subesse voluit, pietate, jus­titia, clementia, atque sapientia clarissimi, splendorem solii in salute publica opes in populorum felicitate, robur imperii in legum sanstimonia reponebant: ita in sua sacratissima majestate imperatore Ferdinando domino nostro clementissimo, ta­lem nos nactos esse principem venerabundi agnoscimus, qui de die in diem novo comprobare pergit testimonio, quantopere paternum suum in nos amorem, vigilem semper pro nostra prosperitate solicitudinem , in defessumque salutis publicae stu­dium cumulare intendat. Probant hoc innumera, quae inde a tempore, quo illustria regnorum suorum gubernacula capessivit, in principatum hunc larga manu contulit beneficia et sapien­­tissima quae ad solidandam avitam consitutionem , indesinenter meditabatur consilia quibus sua sacratissima majestatas abunde testata est : se suam propriam salutem, omnemque prosperitatem fidelium suorum subditorum salute, et prosperitate me­tiri solere. Praeclarum etiam augutissimi principis pietatis, aC clementiae, erga popu­los glorioso suo sceptro parentes in eo potissimum testatae, ut voluntatem legi non vero hanc ipsi ancillantem haberet, documentum fidelis accepit Transyilvania tum, dum sua sacratissima majestas quam primum id per adjuncta licebat, inclytos hujus mag­ni principatus status et ordines de salute publica, regis quippe et patriae in medium consulturos, in hunc solennem juxta ac nobilissimum coetum concivit, hacve ratio­ne , viam ad felicitatem publicam ducentem, eam sibi gratissimam enunciavit, quam certius eo ducere, communi populi consensu intelligeret. Sed et in eo pa-

Next

/
Oldalképek
Tartalom