Beszédek tára záratékul az 1837-diki ország gyűlési jegyző könyvhez / N. Szebenben [Nagyszeben] / Nyomtattatott Filtsch Sámuel Könyv Nyomó Intézetében / 1837-[1838]
154. országos ülés
•I* Százötvenneo'védik Országos Üléshez-1Q51 ternam ejusdem summe fatae solllicituninem vern ari debem.,? quod eosdem inclytos status et ordines posteaquam undecim et quod excedit mens.,m Sj)ali0 c;vjum pa_ triae personam sustinuissent, animos curarum mole fessos remitto.,, aj • i Cj du iares patrios remeare, svavisimo suorum consortio frui, patrtimque familias m.nere iterum Je_ fungi sinat. Pro tot tanlisque beneficiis longaevam suae sacratissima* tuajes^ti el ;n seros usque nepotes provehendam aetatem , sinceris apud deum optimum maximum votis sollicitaturi sumus, serenifatemque vestram regiam humillime oramus, ut gratitudinem nostram , pro regio et paterno publicae rei studio, bonique comkjunis ardore, quo et ipsa sua majestas flagrat , et alios in patriae servitio conslitutos\)a»rare desiderat , velut dignissimum optimo et populi sui amantissimo principe tributum ad sacros ejusdem summe fatae pedes deponere dignetur, qui religiose spondemus, quem admodum in pertractandis negotiis comitialibus, nihil nisi regis et regni commoda prae oculis habuimus , ita nb hinc discendentibus nobis, nihil antiquius futurum esse, quam ut perpetua fidei et obsequii, quibus suae majestati a cunabulis obstringimur, et quae ad tumulum usque sanctissime observabimus, testimonia, quavis occasionepromtissimeedamus,sincermuquenostrum erga patriam dulcissimam amorem contestemur, hacve ratione suae majestatis clementia denique majorum nostrorum exemplo dignos semper nos exhibeamus. Summopere sibi cordi esse, finitimum hunc principatum, conlesiari dignatus est princeps clemenlissimus etiam eo , qnr>^ gerendae in his comitiis allissim« suae personae, serenitati vestrae regiae commiserit. Nos benignitatem serenitatis vestrae, quam in principio horum comitioikm non solum imploravimus, sed certa etiam spe percepimus, sub decursu eorundem experti sumus. Et si sapientiam serenitatis vestrae, qua conatus nostros, ad amussim mutuae principem interet patriam fiduciae, amorisque moderatio, qua cursum rerum nostrarum temperare dignabatur; — si in submittendis augusto conspectui precibus nostris protnpitudinem, singulisque desideriis nostris deferendi alacritatem mente revolvamus, quemadmodum ob haec aeternae gratitudinis; ob excelsam vero serenitatis vestrae animi magnitudinem, affabilitatem, mansvetudinera, erga omnes comitatem, rarasque eas virtutes, quae ab ipso humanitatis fonte profluunt, — summ;e venerationis oflicio nos serenitati vestrae obstrictos esse sentimus: ita firmissime etiam speramus, negotiorum comitialium sub auspiciis serenitatis vestrae susceptorum et terminatorum, praepotenti ejusdem interpositione, felicem etiam, et desideratum effectura nos consecuturos; ea quam tanti viri dignitas exposcit veneratione orantes: ut multis nominibus sibi devinctos statusét ordines Transylvania; porro quoque benignitate et alto suo favore complecti dignetur. Nos preciossissimam moram quam serenitas vestra, vi muneris inter nos transegit svavissima memoria recolere nunquam sumus intermissuri. Dum autem ex hoc communi tonsiliorum, de rehus patria; conferendorum loco, ita jubente sua majestate sacratissima, serenitate vestra regia arbitra , secedim us, deum omnipotentem ferventissimis precibus oramus, ut principis nostri elementissimi, ac patri® dulcissimae felicitatem, serenitatisque vestra; regia: prosperitatem perpetuam esse velit.!!! 488
