Opinio Excelsae Regnicolaris Deputationis pro pertractandis in consequentiam Articuli 67: 1790/1 elaboratis Systematicis Operibus Articulo 8. 1827. exmissae, de objectis ad Deputationem Contributionalem-Commissariaticam relatis depromta. / Posonii / in Typhographia Ludovici Landerer de Füskút / 1831

1. De Projecto

I

obnoxiarum personarum, rerumque adeuratum iniri censum prorsus necessc sit, melior«; consilio sexti principii vice id constitui, ut formalis quidem conscriptio pro trienni spatio in Jurisdictionibus fiat — ast revisio ejusdem , et rectificatio singulis annis instituatur. x

■|»

In serie recensitarum per primaevam Dcputationem praescriptae dicalis tabellae rubricarum quoad 1-ani quae personarum est, praesens regnicolaris Deputatio ita arbitra* tur: quoniam personae non tam per se, quam pro ratione potius modi merendi, quo pollent, objectum possint dicationis constituere, rubricam hanc retinendam quidem, hucque omnes promiscue personas, praeter uxores, quod separatam a maritis operam vix praestant, itemque personas adolescentes infra 16. adultas Aero supra 60. aetatis annum quod illae nondum, hae vix amplius mereri valent, eadem ex ratione mendicis corporis vitio laborantibus pariter exmissis, referendas esse, — cum attamen modus merendi multum diversus respectu seu locorum, seu individuorum sit, huic peculiarem praeterea rubricam destinandam, describendamque methodum esse, qua in eodem debite eruendo , justeque aestimando procedatur.

Quod rubricam pecorum pecudumque concernit, spectato eo, quod de jugalibus pecoribus conscribendis jam Anno I802.coalitum, ac id ipsum instructione quoque comitiali, per Articulum 7; 182f, stabilita, ultra sancitum sit; porro: quod siquidem norma haec universalis esse debeat, quemvis proin contribuetem pro numero jugalium, quae intertenet, pecorum aequa ratione feri tura sit, ex rubrica hac speciale praejudicium, aut harum illarumque partium distinctum quoddam aggravium haud consequatur; exmissis contra jugalibus pecoribus evitari vix possit, ne locupletiores, ultra necessitatem Oeconomiae jugalia pecora in solum fere lucrum intertenentes, cum manifesta pauperum aggravatioue beentur; considerato demum eo, quod in re, quae pro fundamento suo aduitissimum usum, et antiquissimam personas, et res contribuentium conscribendi cons\fetudinem habet, citra evidentem necessitatem, et manifestum alicujus contribuentium classis praegravium quicquam mutari eo cautius sit, quod data jugale pecus exmittendi facultate, jioaí aperiantur recessus, sub specie illorum juvencos quoque conscriptioni subducendi, Deputatio isthaec Regnicolaris non jugalia tantum pecora, sed juvencos etiam, vitulosque unius anni, hinnulos tamen rei equariae gratia nonnisi quatuor apnorum , dicandos perinde censet, quandoquidem haec non spem modo, sed lucrum etiam pro situ locorum saepe notabile praebent; hanc in sententiam comitiali etiam pertractatione suffragante , quum, ut instructio regnicolarium Conscriptorum habet, decisio quaestionis: num idgenus pecora non ipsam adeo portarum rectificationem ingredi debe aut ? — futuris Comitiis reservata habeatur.

Intuitu rubricarum quibus lucrum e fundis, nominatim : agris, pratis, vineis acceptum comprehendatur, isthaec Regnicolaris Deputatio sic existimat: omnium earum oportunitatum , ex quibus quantitas lucri determinatur, jam in classifieatione locorum rationem habitam esse, eademque motiva, quae in respectu urbarialium contribuentium praevigentem Jocorum classem manuteneri svadeant, ciiupi relate ad dicationem subsistere, tauto magis, quod major, aut minor fructus laboris passim a gradu assiduitatis pendeat, industria autem taxari non debeat, multoque sit praestabilius, ut favoris a situ provenientis ratio in communibus benefietis habeatur; variare porro lucrum arendale , diversumque diversis temporibus vigere frugum pretium, quod'si anno , in quem conscriptio incidit, altum fuerit, eadem nonnisi post triennium reiteranda, interea temporis contribuentem ultra justum aggravari oporteret; accedere ad haec: quod lucrum agrorum ex quantitate seminaturae determinandum veniat; haec autem pro diversitate glebae adeo diversa sit, ut recte agri, qui steriliorem reddunt messem , plus seminis requirant, si proinde ab hujus quantitate ducatur ad lucrum calculus, idem inversa prorsus ratione eum, qui minus proventuum habet, gravaturus sit; — denique si lucrum individualiter fuerit eruendum, rem ad maximas perducendam esse perplexitates ; eventurum quippe, ut proratione majoris, aut minoris familiae numeri , et expensarum apud complures nullum prorsus proditurum lucrum sit; observatam itaque hactenus jugera, et respective falcastra, ac fossores conscribendi consvetudinem, in qua Contribuentes rem ipsam magis , quam calculorum sequelas spectantes acquiescunt , cum nova methodo, quae in basi sua novas haberet perplexitates, commutandam haud esse.

Silvas et ahenaria pro ratione proventuum dicanda, neque apum alvearia exmittenda esse haec Regnicolaris Deputatio censet, ibi, ubi apum cultura non modicum fructum reddit; imo cum melior illorum conditio sit, qui beneficio lignationis vel arun-